Ask at the forum if you have an Ancient or Modern Greek query!

devincio

From LSJ
Revision as of 08:28, 13 August 2017 by Spiros (talk | contribs) (6_5)
(diff) ← Older revision | Latest revision (diff) | Newer revision → (diff)

Οὐ γὰρ ἀργίας ὤνιονὑγίεια καὶ ἀπραξίας, ἅ γε δὴ μέγιστα κακῶν ταῖς νόσοις πρόσεστι, καὶ οὐδὲν διαφέρει τοῦ τὰ ὄμματα τῷ μὴ διαβλέπειν καὶ τὴν φωνὴν τῷ μὴ φθέγγεσθαι φυλάττοντος ὁ τὴν ὑγίειαν ἀχρηστίᾳ καὶ ἡσυχίᾳ σῴζειν οἰόμενος → For health is not to be purchased by idleness and inactivity, which are the greatest evils attendant on sickness, and the man who thinks to conserve his health by uselessness and ease does not differ from him who guards his eyes by not seeing, and his voice by not speaking

Plutarch, Advice about Keeping Well, section 24

Latin > English (Lewis & Short)

dē-vincĭo: nxi, nctum, 4 (
I perf. sync. devinxti, Plaut. As. 5, 1, 21), v. a., to bind fast, tie up (class.; esp. freq. in trop. signif.).
I Lit.: servum, Plaut. Men. 5, 2, 92; cf. leonem, Plin. 8, 16, 21, § 54: Dircam ad taurum, Plaut. Ps. 1, 2, 65: aliquem fasciis, Cic. Brut. 60, 217; cf.: opercula plumbo, Liv. 40, 29.—In Greek constr.: devinctus tempora lauro, encircled, crowned, Tib. 2, 5, 5 et saep.—
II Trop., to bind together, to unite closely; to engage, to oblige, lay under obligation: totam Italiam omnibus vinclis devinctam et constrictam teneretis, Cic. Agr. 1, 5, 16: illud vinculum, quod primum homines inter se rei publicae societate devinxit, id. Rep. 1, 26; cf.: eloquentia nos juris, legum, urbium societate devinxit, id. N. D. 2, 59, 148: nec acervatim multa frequentans una complexione devinciet, id. Or. 25, 85; cf. id. Brut. 37, 140; Quint. 7 prooem. § 1: istoc me facto tibi devinxti, Plaut. As. 5, 1, 21; so of laying under an obligation by kindness, beneficence, etc.: ambo nobis sint obnoxii, nostri devincti beneficio, id. ib. 2, 2, 19; Ter. Heaut. 2, 4, 14; Cic. Verr. 2, 5, 31; id. Fam. 13, 7 fin.; Caes. B. C. 1, 29, 3 et saep.; cf.: suos praemiis, adversarios clementiae specie, Cic. Phil. 2, 45 fin.: homines benevolentia et caritate, id. Off. 1, 17, 54: virum sibi praestanti in eum liberalitate, id. Fam. 1, 7, 3: animos centurionum pignore, Caes. B. C. 1, 39 fin. et saep.: aliquem omni cautione, foedere, exsecratione, Cic. Sest. 7, 15: se cum aliquo affinitate, id. Brut. 26, 98; cf. Ter. And. 3, 3, 29: ubi animus semel se cupiditate devinxit mala, id. Heaut. 1, 2, 34; cf.: animum misericordia, id. Hec. 1, 2, 93: devinctus Domitiae nuptiis, Suet. Dom. 22: se vino, Plaut. Ps. 1, 2, 85; cf.: animum ebrietate, Sen. Ep. 83 med.: membra sopore, Lucr. 4, 453; cf. ib. 1027.—Hence, dē-vinctus, a, um, P. a., devoted, greatly attached to (very rare): quibus (studiis) uterque nostrum devinctus est, Cic. Fam. 3, 13, 2: studiis a pueritia dediti ac devincti, id. ib. 15, 4, 16: uxori devinctus, Tac. A. 11, 28: devinctior alicui, Hor. S. 1, 5, 42.