praecursus
Δύο γὰρ, ἐπιστήμη τε καὶ δόξα, ὧν τὸ μὲν ἐπίστασθαι ποιέει, τὸ δὲ ἀγνοεῖν → Two different things are science and belief: the one brings knowledge, the other ignorance
Latin > English (Lewis & Short)
praecursus: a, um, Part., from praecurro.
praecursus: ūs, m. praecurro,
I a forerunning, coming before, anticipation (post - Aug.): Etesiarum, Plin. 16, 25, 42, § 104: praecursu quodam gloriosae passionis, Ambros. in Luc. 5, 109.
Latin > French (Gaffiot 2016)
(1) præcursus, a, um, part, præcurro.
(2) præcursŭs, abl. ū, m., action de devancer : Plin. 16, 104.
Latin > German (Georges)
praecursus, ūs, m. (praecurro), das Vorherlaufen, Vorherkommen, praecursu etesiarum, ehe die Etesien wehen, vor den Etesien, Plin. 16, 104: praecursu quodam gloriosae passionis, Ambros. in Luc. 5. § 109: terrorem meum mittam in praecursum tuum, zu deinem Vortrab, Vulg. exod. 23, 27.