φόρτος
ἔξαψις σφοδρὰ μετὰ πολλῆς βίας πίπτουσα ἐπὶ γῆς → a violent flare-up falling on the ground with great force, thunder and lightning
English (LSJ)
ὁ, (φέρω)
A load, freight, cargo, Od.8.163, 14.296, Hes.Op. 631, Hdt.1.1, S.Tr.537, and later Prose, as PEnteux.2.11 (iii B. C.), Plu.Marc.14, Luc.VH1.34; ἐποιήσαντό με φ., expld. as πεπραγμάτευμαι, προδέδομαι, φόρτος γεγένημαι, Call.Fr.4.10P.; φ. ἔρωτος, of Europa on the bull, Batr.78, cf. Nonn.D.4.118. 2 metaph., heavy load or burden, φ. χρείας, κακῶν, E.Supp.20, IT1306; cf. φορτίον. II Att., vulgar stuff, rubbish, balderdash, Ar.Pax748 (anap.) Pl.796. III mass of detail, 'stuff', in semi-colloquial sense, Aret.CD1.4.
German (Pape)
[Seite 1301] ὁ, die Last, Fracht, Bürde, so Viel ein Mensch, ein Thier, ein Schiff tragen kann; die Schiffsladung, Od. 8, 163. 14, 296; Hes. O. 629; φόρτον ὥςτε ναυτίλος Soph. Trach. 534; φόρτον χρείας ἔχειν Eur. Suppl. 20; διατίθεσθαι φόρτον Her. 1, 1; Folgde; aber erst Sp. auch im plur., wie Strab. – Uebertr., die Menge, καινῶν φόρτον ἀγγέλλων κακῶν Eur. I. T. 1306. – Bei den Attikern das Gemeine, Rohe, Plumpe, Pöbelhafte, τοιαῦτ' ἀφελὼν καὶ φόρτον καὶ βωμολοχεύματ' ἀγεννῆ Ar. Pax 748, vgl. Plut. 796, wo es der Schol. μέμψις, κατηγορία erkl. – Später = ὕλη, rohe Masse, Stoff, Materie, Aret.
Greek (Liddell-Scott)
φόρτος: ὁ, (φέρω) φορτίον πλοίου, Ὀδ. Θ. 163, Ξ. 296, Ἡσ. Ἔργ. 629, Ἡρόδ. 1. 1, Σοφ. Τρ. 237, καὶ παρὰ μεταγεν. πεζογράφοις, οἷον Πλουτ. καὶ Λουκ. 2) μεταφορ., βαρὺ φορτίον, βαρὺ πρᾶγμα, φ. χρείας, κακῶν Εὐρ. Ἱκ. 20, Ι. Τ. 1306· ἔρωτος Ἀνακρ. 167 Bgk, ΙΙ παρ’ Ἀττικ. πρᾶγμα φορτικόν, χυδαῖον, πρόστυχον, Ἀριστοφ. Εἰρ. 748, Πλ. 796· πρβλ. φορτικός. ΙΙ. ὕλη πραγματείας, Ἀρετ. Χρον. Νούσ. Θεραπ. 1. 4 (δίς).
French (Bailly abrégé)
ου (ὁ) :
1 fardeau, charge cargaison ; fig. fardeau (d’un mal, etc.);
2 p. anal. ce qui est à charge, grossièreté, moquerie grossière.
Étymologie: φέρω.