στεφάνωμα
English (LSJ)
ατος, τό,
A that which surrounds, crown, wreath, Thgn.1001; βωμῶν Pi.I.4 (3).62(80); μεγάλαιν θεοῖν ἀρχαῖον σ. S.OC684 (lyr.); σ. πύργων [the city's] coronal of towers, the encircling towers, Id.Ant.122 (lyr.). 2 a crown as the prize of victory, Pi.P.12.5; σελίνων Id.I. 2.15. 3 pl., the place where crowns or garlands were sold, Ar.Ec. 303(lyr.), Pherecr.2. 4 plants used for making garlands, Cratin. 150, Thphr.HP6.6.1, cf. Ath.15.672f, Hsch. II reward, honour, glory, πλούτου, Κυράνας, Pi.P.1.50, 9.4; παγκρατίου Id.I.4(3).44(62); παῖδα Διὸς ὑμνῆσαι, σ. μόχθων as a reward for... E.HF355 (lyr.).
German (Pape)
[Seite 940] τό, Umgebung; von den Ringmauern einer Stadt, στ. πύργων, Soph. Ant. 122. – Gew. Bekränzung, Kranz, Theogn. 994; bes. Ehren- oder Siegeskranz, παγκρατίου, Pind. I. 3, 62; πλούτου, P. 1, 50, u. öfter; auch übh. Preis, Lohn, Schmuck, Κυράνας, 9, 4; μεγάλαιν θεαῖν ἀρχαῖον στεφάνωμα, Soph. O. C. 690; vgl. Plut. Symp. 3, 1; auch στεφάνωμα μόχθων, Eur. Herc. Fur. 355.
Greek (Liddell-Scott)
στεφάνωμα: [ᾰ], τό, τὸ περιβάλλον, περικυκλοῦν, στέμμα, στέφανος, Θεόγν. 995· βωμῶν Πινδ. Ι. 4. 106· μεγάλαιν θαῖν ἀρχαῖον στ. Σοφ. Ο. Κ. 684· στ. πύργων, οἱ πύργοι τῆς πόλεως οἱ περιστέφοντες αυτήν, Σοφ. Ἀντ. 122, πρβλ. Ο. Κ. 14. 2) στέφανος ὡς βραβεῖον νίκης, Πινδ. Π. 12. 9· σελίνων Ι. 2. 22. 3) ἐν τῷ πληθ., ὁ τόπος ἔνθα στέφανοι ἐπωλοῦντο, Ἀριστοφ. Ἐκκλ. 503, Φέρεκρ. Ἀγ. 2. 4) ἐπὶ φυτῶν ὦν ἐγἰνετο χρῆσις εἰς κατασκευὴν στεφάνων, Θεοφρ. π. Φυτ. Ἱστ. 6. 6. 1, πρβλ. Ἀθήν. 672Α, F, Ἡσύχ. ΙΙ. ἀνταμοιβή, κόσμημα, τιμή, δόξα, πλούτου, Κυράνας Πινδ. Π. 1. 96., 9. 5, πρβλ. Ι. 4 (3). 76· παῖδα Διὸς ὑμνῆσαι, στ. μόχθων, ὡς ἀμοιβή, ἀνταπόδοσις.., Εὐρ. Ἡρ. Μαιν. 355.
French (Bailly abrégé)
ατος (τό) :
enceinte : στεφάνωμα πύργων SOPH enceinte de tours.
Étymologie: στεφανόω.
English (Slater)
στεφᾰνωμα (-ωμ(α) acc., -ώματα acc.)
1crown προθύροισιν δ' Αἰακοῦ ἀνθέων ποιάεντα φέρε στεφανώματα σὺν ξανθαῖς Χάρισσιν (N. 5.54) Δωρίων αὐτῷ στεφάνωμα κόμᾳ πέμπεν ἀναδεῖσθαι σελίνων at the Isthmian games (I. 2.15) Ἀπόλλωνι μὲν θ [εῶν] ἀτὰρ ἀνδρῶν Ἐχεκράτει παιδὶ Πυθαγγέλω στεφάνωμα ?fr. 333a. 7. met., τιμὰν οἵαν οὔτις Ἑλλάνων δρέπει, πλούτου στεφάνωμ' ἀγέρωχον (P. 1.50) γεγωνεῖν ὄλβιον ἄνδρα διωξίππου στεφάνωμα Κυράνας (P. 9.4) δέξαι στεφάνωμα τόδ' ἐκ Πυθῶνος εὐδόξῳ Μίδᾳ (P. 12.5) κεῖνον ἅψαι πυρσὸν ὕμνων καὶ Μελίσσῳ, παγκρατίου στεφάνωμ' ἐπάξιον (I. 4.44) δαῖτα πορσύνοντες ἀστοὶ καὶ νεόδματα στεφανώματα βωμῶν (v. νεόδματος) (I. 4.62)