πορεῖν

From LSJ
Revision as of 14:41, 17 August 2017 by Spiros (talk | contribs) (SL_2)

ἡγούμενος τῶν ἡδονῶν ἀλλ' οὐκ ἀγόμενος ὑπ' αὐτῶν → of his pleasures he was the master and not their servant

Source

Greek (Liddell-Scott)

πορεῖν: ἀόρ. ἀπαρ., ἰδε ἐν λ. *πόρω.

French (Bailly abrégé)

v. *πόρω.

English (Slater)

πορεῑν (defect. aor. 2, (ἔ)πορε(ν), ἔπορον; πόρε; πορών.)
   a have offered, given ὥς τέ οἱ αὐτὰ Ζηνὸς παῖς ἔπορεν δαμασίφρονα χρυσόν (O. 13.76) τῷ μὲν Ἀπόλλων ἅ τε Πυθὼ κῦδος ἐξ ἀμφικτιόνων ἔπορεν ἱπποδρομίας (P. 4.67) μήτ' ὦν τινι πῆμα πορών (P. 4.297) πόρεν τε κίθαριν (P. 5.65) γλυκυτάτᾳ γενεᾷ εὐώνυμον κτεάνων κρατίσταν χάριν πορών (P. 11.58) ἐπεί σφιν Αἰακίδαι ἔπορον ἔξοχον αἶσαν (N. 6.47) πάντα δ' ἐξειπεῖν, ὅσ ἀγώνιος Ἑρμᾶς Ἡροδότῳ ἔπορεν (ἔμπορεν v. l.: Ἡροδότοἰ ἔπορεν coni. Turyn: πέπορεν Maas) (I. 1.61) ἐν Κρίσᾳ δ' εὐρυσθενὴς εἶδ Ἀπόλλων μιν πόρε τ ἀγλαίαν (I. 2.18) τόνδε πορὼν γενεᾷ θαυμαστὸν ὕμνον (sc. Ποσειδάν) (I. 4.21) ἄμμι δ' ὦ χρυσέᾳ κόμᾳ θάλλων, πόρε, Λοξία, τεαῖσιν ἁμίλλαισιν εὐανθέα καὶ Πυθόι στέφανον (I. 7.49) add. inf., καί ῥά μιν Μάγνητι φέρων πόρε Κενταύρῳ διδάξαι (P. 3.45) ἔνθεν δ' ὔμμι Λατοίδας ἔπορεν Λιβύας πεδίον σὺν θεῶν τιμαῖς ὀφέλλειν (P. 4.259) ὑμῖν ἄνευθ' ἐπαγορίας ἔπορεν, ὦ παῖδες, ἐρατειναῖς ἐν εὐναῖς μαλθακᾶς ὥρας ἀπὸ καρπὸν δρέπεσθαι fr. 122. 6. ]πορεν Ἡρακλει πρωτω[ P. Oxy. 2622, fr. 1. 8. ad ?fr. 346. c. acc. pers., Κύκνου τε θανάτῳ πόρεν (sc. Ἀχιλλεύς) (O. 2.82)
   b have gained κενεὰ πνεύσαις ἔπορε μόχθῳ βραχύ τι τερπνόν (O. 10.93)