ἀπόληξις
παρώνυμα δέ λέγεται ὅσα ἀπό τινος διαφέροντα τῇ πτώσει τήν κατά τοὔνομα προσηγορίαν ἔχει, οἷον ἀπό τῆς γραμματικῆς ὁ γραμματικός καί ἀπό τῆς ἀνδρείας ὁ ἀνδρεῖος. → Things are said to be named 'derivatively', which derive their name from some other nam
English (LSJ)
εως, ἡ,
A cessation, ἐνεργείας M.Ant.9.21; καταμηνίων Sor.1.62; esp. decline of life, Hp. Praec.14. II close of a sentence or period, Demetr.Eloc.182, al. III termination of a fistula, Antyll. ap. Orib.44.22.7.
German (Pape)
[Seite 312] ἡ, das Aufhören, der Schluß, Hippocr.
Greek (Liddell-Scott)
ἀπόληξις: -εως, ἡ, παῦσις λῆξις, Μ. Ἀντων. 9. 21· ἰδίως ἡ παρακμὴ τῆς ἡλικίας, τὸ γῆρας, ἀκμὴ ἡλικίης πάντα ἔχει χαρίεντα, ἀπόληξις δὲ τοὐναντίον Ἱππ. 28. 40.
Spanish (DGE)
-εως, ἡ
1 cese ἐνεργείας M.Ant.9.21, καταμηνίων Sor.47.4
•declive de la vida, Hp.Praec.14.
2 terminación, cierre de un período, Demetr.Eloc.121, 182, de una fístula, Antyll. en Orib.44.19.7.
