δοξόσοφος

οὐκ ἔστιν χαίρειν τοῖς ἀσεβέσιν → no rest for the wicked, no peace to the wicked

Click links below for lookup in third sources:

Full diacritics: δοξόσοφος	Medium diacritics: δοξόσοφος	Low diacritics: δοξόσοφος	Capitals: ΔΟΞΟΣΟΦΟΣ
Transliteration A: doxósophos	Transliteration B: doxosophos	Transliteration C: doksosofos	Beta Code: doco/sofos

English (LSJ)

ον,

A wise in one's own conceit, Pl.Phdr.275b; pretending to wisdom, Arist.Rh.1387b32.

[Seite 658] sich weise dünkend; Plat. Phaedr. 275 b; Arist. rhet. 2, 10 u. Sp. Vgl. δοκησίσοφος.

δοξόσοφος: -ον, ὁ οἰόμενος ἑαυτὸν σοφὸν εἶναι, Πλάτ. Φαίδρ. 275Β, Ἀριστ. Ρητ. 2. 10, 3· πρβλ. δοκησίσοφος.

ος, ον :
qui se croit sage.
Étymologie: δόξα, σοφός.

-ον
creído de su propio saber, fatuamente sabio δοξόσοφοι γεγονότες ἀντὶ σοφῶν Pl.Phdr.275b, cf. Arist.Rh.1387^b32, Gal.5.100, Clem.Al.Strom.7.15.92.