ασκητισμός

Greek Monolingual

ο
1. η επιδίωξη της ψυχικής τελειότητας με την άσκηση
2. το να ζει κανείς ασκητικά.
[ΕΤΥΜΟΛ. < ασκητής. Η λ. μαρτυρείται από το 1858 στον Κωνσταντίνο Ασώπιο].