γλυφεῖον

English (LSJ)

τό, = γλύφανος, Luc.Somn.13.

Spanish (DGE)

-ου, τό
• Alolema(s): γλύφιον EM 235.18G.
1 cincel μοχλία καὶ γλυφεῖα Luc.Somn.13.
2 cueva, caverna Hsch., EM l.c.

French (Bailly abrégé)

ου (τό) :
ciseau de sculpteur.
Étymologie: γλύφω.

Dutch (Woordenboekgrieks.nl)

γλυφεῖον γλύφω beitel.

German (Pape)

τό, Schnitzmesser, Luc. somn. 13.

Russian (Dvoretsky)

γλῠφεῖον: τό Luc. = γλυπτήρ.

Greek (Liddell-Scott)

γλῠφεῖον: τό, = γλύφανος, Λουκ. Ἐνύπν. 13. [Ω.281.

Greek Monolingual

γλυφεῖον, το (Α)
το γλύφανο.
[ΕΤΥΜΟΛ. < γλύφω ή < γλυφεύς.

Greek Monotonic

γλῠφεῖον: τό = γλύφανος, σε Λουκ.