δεκανίκι

Greek Monolingual

το (AM δεκανίκιον)
νεοελλ.
1. ψηλή πατερίτσα με οριζόντιο στήριγμα στο πάνω μέρος, στο οποίο στηρίζουν τη μασχάλη τους όσοι δεν μπορούν να βαδίσουν κανονικά
2. η ποιμαντορική ράβδος του επισκόπου
3. το ραβδί του ζητιάνου
μσν.
το ραβδί, ως σύμβολο του δεκανού.
[ΕΤΥΜΟΛ. < δεκανός + (κατάλ.) -ικί(ον). Δεκανίκια ονομάζονταν αρχικά τα ραβδιά τών δεκανών απ' όπου, κατ' επέκταση, η λ. δεκανίκι χρησιμοποιήθηκε για να χαρακτηρίσει το ραβδί όσων δυσκολεύονται να βαδίσουν κανονικά καθώς και την επισκοπική ράβδο (πρβλ. πατερίτσα) και, τέλος, το ξύλινο υποστήριγμα τών ζητιάνων].