διατεσσάρων

Spanish (DGE)

ἡ, τό
• Alolema(s): lat. diatesserum, diatesserium, CIL 13.10021.177 (Galia)
• Morfología: [frec. escrito διὰ τεσσάρων, v. s.uu. διά, τέσσαρες]
1 por medio de cuatro mús. ἡ δ. (sc. χορδῶν ἁρμονία, συμφωνία) o τὸ διατεσσάρων la armonía a través de cuatro cuerdas, e.e. intervalo de cuarta (cf. διά B I 4) tres symphonias continet harmonia, id est diapason, hemiolion, diatessaron Mart.Cap.7.733, prima igitur symphonia, quae in quattuor primis modulis inuenitur, diatessaron dicitur Chal.Comm.44, toni duo et dimidius diatessaron nominantur Cens.Fr.12.5, cf. Alex.Aphr.in Sens.54.13, Chal.Comm.46, Cassiod.Inst.Diu.2.5.7, Vitr.1.1.16, 5.4.7.
2 a partir de cuatro, a base de cuatro medic., cierto remedio o medicamento compuesto de cuatro substancias ἀντίδοτος πρώτη ... διατεσσάρων καλουμένη Philum.Ven.10.1, diatessaron, quod febrem sedat et uiscera componit Marcell.Emp.20.95, cf. 22.26, Cass.Fel.69 (cf. διά B II 2), CIL l.c.

Greek Monolingual

η και διά τεσσάρων (AM διὰ τεσσάρων)
μσν.- νεοελλ.
«το διατεσσάρων Ευαγγέλιο» — το Ευαγγέλιο που απαρτίστηκε από τον Τατιανό με παράλληλα χωρία τών τεσσάρων κανονικών Ευαγγελίων
νεοελλ.
η αρμονία τεσσάρων χορδών ή φθόγγων, το διάστημα της τετάρτης
μσν.
για τους μουσικολόγους του μεσαίωνα και της Αναγέννησης η καθαρή τετάρτη (ντο-φα) στη θεωρία της αρχαίας ελληνικής μουσικής.