εἰσπνήλας

Τὸν εὖ ποιοῦνθ' (εὐποροῦνθ') ἕκαστος ἡδέως ὁρᾷ → Den, der ihm wohltut, freut ein jeder sich zu sehn

Menander, Monostichoi, 501

Click links below for lookup in third sources:

Full diacritics: εἰσπνήλας	Medium diacritics: εἰσπνήλας	Low diacritics: εισπνήλας	Capitals: ΕΙΣΠΝΗΛΑΣ
Transliteration A: eispnḗlas	Transliteration B: eispnēlas	Transliteration C: eispnilas	Beta Code: ei)spnh/las

English (LSJ)

or εἴσπνηλος, ου, ὁ, lover, suitor (cf. εἰσπνέω II), Call. Fr.169, Theoc.12.13.

-ου
• Alolema(s): εἴσπνηλος Theoc.12.13
inspirador término lacon. para designar al amante, enamorado homosexual masc., Call.Fr.68, Theoc.l.c., Et.Gen.α 282, cf. εἰσπνέω I 3.

[Seite 745] ὁ, lakon., der Liebhaber eines Knaben, Callim. fr. 169.

ου (ὁ) :
soupirant, amoureux à Lacédémone.
Étymologie: εἰς, πνέω.

εἰσπνήλας: ὁ, αυτός που εμπνέει έρωτα, εραστής, σε Θεόκρ.

εἰσπνήλας, ου, from εἰσπνέω
one who inspires love, a lover, Theocr.