καλόγλωσσος
From LSJ
ἀκίνδυνοι δ' ἀρεταὶ οὔτε παρ' ἀνδράσιν οὔτ' ἐν ναυσὶ κοίλαις τίμιαι → but excellence without danger is honored neither among men nor in hollow ships
German (Pape)
[Seite 1312] mit schöner Sprache, Sp.
Greek Monolingual
-η, -ο (Μ καλόγλωττος, -ον)
νεοελλ.
αυτός που μιλά με καλά λόγια, ο γλυκομίλητος
μσν.
ο εύγλωττος.
[ΕΤΥΜΟΛ. < καλ(ο)- + -γλωσσος (< γλῶσσα), πρβλ. ηδύγλωσσος, πολύγλωσσος].
