καυχῶμαι

From LSJ

Ψεύδει γὰρ ἡ ‘πίνοια τὴν γνώμην → A second thought proves one's first thought false

Sophocles, Antigone, 389

Mantoulidis Etymological

(=κομπάζω, ὑπερηφανεύομαι). Ἀπό τό καύχη (=αὐτοέπαινος). Εἶναι συγγενικό μέ τό αὐχέω -ῶ.
Παράγωγα: καύχημα, καυχηματίας, καύχησης, καυχητής, καυχήμων.