λάφυρο
From LSJ
ἄνδρα μοι ἔννεπε, μοῦσα, πολύτροπον, ὃς μάλα πολλὰ πλάγχθη → Tell me, Muse, about the man of many turns, who many ways wandered (Cook translation of Odyssey 1.1)
Greek Monolingual
το (AM λάφυρον, Α, στους Αργείους, φάλυρον)
συν. στον πληθ. τα λάφυρα
τα πράγματα του ηττημένου που διαρπάζονται κατά τις πολεμικές επιχειρήσεις από τον νικητή, πολεμική λεία («στέψω λαφύροις τῆσδε τῆς ἄγρας χάριν», Σοφ.)
αρχ.
φρ. «ἐπικηρύσσω τὸ λάφυρον κατά τινος» — επιτρέπω τη λεηλασία ενός λαού.
[ΕΤΥΜΟΛ. Ο τ. λάφ-υρον εμφανίζει επίθημα -υρον (πρβλ. λέπυρον, πίτυρον), ανάγεται σε ΙΕ ρίζα labh- «λαμβάνω» (πρβλ. αμφιλαφής, είληφα) και συνδέεται με αρχ. ινδ. labhate «αρπάζω», λιθουαν. lōbis «πλούτος, θησαυρός»].
