λιτοδίαιτος
From LSJ
θεὸς δ' ἁμαρτάνουσιν οὐ παρίσταται → God doesn't stand by those who do wrong → A peccatore sese numen segregat → Ein Gott steht denen, die da freveln, niemals bei
English (LSJ)
[δῐ], ον, of a plain way of life, D.H.2.49.
Greek (Liddell-Scott)
λῑτοδίαιτος: -ον, ὁ λιτῶς διαιτώμενος, ζῶν λιτῶς, Διον. Ἁλ. 2. 49.
Greek Monolingual
-η, -ο (Α λιτοδίαιτος, -ον)
1. αυτός που ζει απλά, ολιγαρκής
2. το ουδ. ως ουσ. το λιτοδίαιτο(ν)
ο λιτός βίος, η λιτότητα.
[ΕΤΥΜΟΛ. < λιτός (I) + -δίαιτος (< δίαιτα), πρβλ. αδροδίαιτος, αστροδίαιτος].
German (Pape)
[λῑ], von einfacher, sparsamer Lebensweise, τὸ λιτοδ., von den Lakedämoniern gesagt, Dion.Hal. 2.49.
