λωτίζομαι
ὅτι μέντοι καὶ ἡ χρῆσις τῶν τρόπων, ὥσπερ τἆλλα πάντα καλὰ ἐν λόγοις, προαγωγὸν ἀεὶ πρὸς τὸ ἄμετρον, δῆλον ἤδη, κἂν ἐγὼ μὴ λέγω → however, it is also obvious, even without my saying so, that the use of figures of speech, like other literary adornments, is something that has always tempted toward excess
English (LSJ)
cull the best, A.Supp.963; Ἄρης γὰρ οὐδὲν τῶν κακῶν λ. S.Fr.724 (prob. cj.):—Act. in Hsch., λωτίζειν· ἀπανθίζεσθαι, ἀπολλύειν.—Cf. ἀπολωτίζω.
Russian (Dvoretsky)
λωτίζομαι: срывать (себе) цветы, перен. отбирать для себя лучшее: Ἄρης οὐδὲν τῶν κακῶν λωτίζεται Soph. погов. Арей не выбирает себе (жертвы) из худшего; τὰ θυμηδέστατα πάρεστι, λωτίσασθε Aesch. вот лучшее, выбирайте.
Greek (Liddell-Scott)
λωτίζομαι: μέσ., ὡς τὸ καρπίζομαι, ἐκλέγω δι’ ἐμαυτόν, ἀποδρέπω τὸ ἄριστον, Αἰσχύλ. Ἱκέτ. 963· Ἄρης γὰρ οὐδὲν τῶν κακῶν λ. Σοφ. Ἀποσπ. 649· πρβλ. λώτισμα. ― Καθ’ Ἡσύχ.: «λωτίζειν· ἀπανθίζεσθαι. ἀπολύειν».
Greek Monolingual
λωτίζομαι (Α) λωτός
1. κόβω λωτούς, άνθη λωτών
2. μτφ. εκλέγω το άριστο για ευχαρίστησή μου
3. (το ενεργ.) (κατά τον Ησύχ.) «λωτίζειν
ἀπανθίζεσθαι, ἀπολύειν».
Middle Liddell
λωτίζομαι, [λῶτος]
Mid. to choose for oneself, cull the best, Aesch.
