ορθοκήλη

Greek Monolingual

η
ιατρ. προβολή του πρόσθιου τοιχώματος του ορθού στον κόλπο της γυναίκας, που αποτελεί μορφή πρόπτωσης τών γεννητικών οργάνων της.
[ΕΤΥΜΟΛ. < ορθό «τελική μοίρα του κόλου η οποία καταλήγει στον πρωκτό» + κήλη.