παρόν

From LSJ

Κατὰ τὴν ἰδίαν φρόνησιν οὐδεὶς εὐτυχεῖ → Suo arbitratu nullus est felix satis → Kein Mensch nach seinem eignen Denken glücklich ist

Menander, Monostichoi, 306

French (Bailly abrégé)

neutre de παρών¹.

Greek Monolingual

το
(ουδ. μτχ. ενεστ. του πάρειμι ως ουσ.)
1. η χρονική στιγμή που τέμνει τον χρόνο και τον διακρίνει σε παρελθόν και μέλλον, ο χρόνος κατά τον οποίο μιλάμε ή κάνουμε κάτι, ο τωρινός χρόνος
2. φρ. α) «προς το παρόν» και «κατά το παρόν» — για τώρα, προσωρινά
β) «επί του παρόντος» — όσο για τώρα.
[ΕΤΥΜΟΛ. Ουσιαστικοποιημένος τ. του ουδ. της μτχ. του πάρειμι, παρών, -οῦσα, -όν (πρβλ. μέλλον)].

Greek Monotonic

πᾰρόν: μτχ. ουδ. του πάρειμι (εἰμί, Λατ. sum), βλ. αυτ.

Russian (Dvoretsky)

παρόν: part. praes. n к πάρειμι I.

Dutch (Woordenboekgrieks.nl)

παρόν ptc. praes. n. van 1. πάρειμι.

Mantoulidis Etymological

τό. Μετοχή οὐδ. γένους τοῦ πάρειμιπαρά + εἰμί, ὅπου δές γιά περισσότερα παράγωγα.