περιχαίνω

English (LSJ)

v. περιχάσκω.

German (Pape)

[Seite 600] (s. χαίνω), wie ἀμφιχαίνω, mit weit offenem Munde verschlingen; Ael. H. A. 4, 33; ὅλον περιχανὼν τὸ δέλεαρ, Luc. Merc. cond. 3; auch = mit aufgesperrtem Munde angaffen, c. accusat., οὐρανόν, Nicet.

French (Bailly abrégé)

f. περιχανοῦμαι, pf. περικέχηκα au sens d'un prés.
ouvrir la bouche toute grande autour de ; avaler gloutonnement, acc..
Étymologie: περί, χαίνω.

Russian (Dvoretsky)

περιχαίνω: проглатывать широко разинутой пастью (τι Arst., Luc.).

Greek (Liddell-Scott)

περιχαίνω: ἴδε περιχάσκω.

Greek Monolingual

Α
περιχάσκω.
[ΕΤΥΜΟΛ. < περι- + χαίνω «χάσκω»].