περιχαίνω
From LSJ
Ἀναβάντα γὰρ εἰς τὴν ἀκρόπολιν, καὶ διὰ τὴν ὑπερβολὴν τῆς λύπης προσκόψαντα τῷ ζῆν, ἑαυτὸν κατακρημνίσαι → For he ascended the acropolis and then, because he was disgusted with life by reason of his excessive grief, cast himself down the height
English (LSJ)
v. περιχάσκω.
German (Pape)
[Seite 600] (s. χαίνω), wie ἀμφιχαίνω, mit weit offenem Munde verschlingen; Ael. H. A. 4, 33; ὅλον περιχανὼν τὸ δέλεαρ, Luc. Merc. cond. 3; auch = mit aufgesperrtem Munde angaffen, c. accusat., οὐρανόν, Nicet.
French (Bailly abrégé)
f. περιχανοῦμαι, pf. περικέχηκα au sens d'un prés.
ouvrir la bouche toute grande autour de ; avaler gloutonnement, acc..
Étymologie: περί, χαίνω.
Russian (Dvoretsky)
περιχαίνω: проглатывать широко разинутой пастью (τι Arst., Luc.).
Greek (Liddell-Scott)
περιχαίνω: ἴδε περιχάσκω.
