πιαρός
From LSJ
οὐ μακαριεῖς τὸν γέροντα, καθ' ὅσον γηράσκων τελευτᾷ, ἀλλ' εἰ τοῖς ἀγαθοῖς συμπεπλήρωται· ἕνεκα γὰρ χρόνου πάντες ἐσμὲν ἄωροι → do not count happy the old man who dies in old age, unless he is full of goods; in fact we are all unripe in regards to time
English (LSJ)
ά, όν, fat, rich, τὸ πιαρόν Hp.Nat.Puer.21 (p.514 L., sed leg. τὸ πῖαρ, cf. p.512):—πιαρά and πιερά are prob. ff. ll. for πίειρα in ib.22, Arist.Pr.892b33, and πίεραι, πιεραῖς ff. ll. for πίειραι, πιείραις in Hp. Aeër.21, Ath.Med. ap. Orib.1.2.4.
German (Pape)
[Seite 612] fett, feist, fruchtbar, wie πίων, Sp.
Greek (Liddell-Scott)
πῑᾰρός: -ά, -όν, παχύς, ὡς τὸ πίων, Ἱππ. 241. 45., 242. 5· ― φέρεται πιερὸς ἐν Ἱππ. περὶ Ἀέρ. 292, Ἀριστ. Προβλ. 10. 19, κτλ.
