σονάτα

Greek Monolingual

η, Ν
μουσ. μουσική σύνθεση για ένα ή περισσότερα όργανα, η οποία αποτελείται συνήθως από τρία ή τέσσερα μέρη αντιτιθέμενα ως προς τον ρυθμό και τη διάθεση, συνδεδεμένα όμως ως προς την τονικότητα.
[ΕΤΥΜΟΛ. < ιταλ. sonata < ρ. sonare «ηχώ» < λατ. sono «ηχώ»].