τριτάλας

English (LSJ)

[τᾰ], τάλαινα, τάλᾰν, thrice-wretched, AP7.373 (Thall.), 583 (Agath.), etc.

French (Bailly abrégé)

τάλαινα, τάλαν;
trois fois malheureux, tout à fait malheureux.
Étymologie: τρίς, τάλας.

German (Pape)

[λᾱ], -τάλαινα, -τάλαν, das verstärkte τάλας, sehr unglücklich, fem., Eur. Hipp. 739, wie Thall. 5 (VII.373).

Russian (Dvoretsky)

τρῐτάλᾱς: τρῐτάλαινα, τρῐτάλᾰν (τᾰ) трижды, т. е. глубоко несчастный Eur., Anth.

Greek (Liddell-Scott)

τρῐτάλᾱς: -τάλαινα, -τάλᾰν, τρὶς δυστυχής, τρισάθλιος, Εὐρ. Ἱππ. 739, Ἀνθ. Π. παράρτ. 102. 1, κλπ.

Greek Monolingual

-αινα, -αν, ΜΑ
τρεις φορές τάλας, πολύ δυστυχισμένος («τριτάλαιναι κόραι Φαέθοντος», Ευρ.).
[ΕΤΥΜΟΛ. < επιτ. τρι- + τάλας «δυστυχής»].

Middle Liddell

thrice-wretched, Eur., Anth.