φαμί

French (Bailly abrégé)

dor. c. φημί.

English (Slater)

φᾱμί (φαμί, φᾰμέν, φαντί; φαίην, φαίης, φαῖμεν; φᾰμεν: fut. φσει: impf. φᾶ, ἔφα, φάν: aor. φᾶσε codd.: med. fut. φσομαι: aor. φᾰτο; φᾰμένῳ; φάσθαι.)
   1 say
   a abs. ἀστέρος οὐρανίου φαμὶ τηλαυγέστερον κείνῳ φάος ἐξικόμαν κε (P. 3.75), cf. (P. 9.91)
   b followed, preceded by dir. speech ὣς φάτο (P. 3.43), (P. 4.120) (I. 8.45) “χρήματα χρήματ' ἀνήρ ὃς φᾶ κτεάνων θ ἅμα λειφθεὶς καὶ φίλων (I. 2.11)
   c c. acc. ἔστι δ' ἀνδρὶ φάμεν ἐοικὸς ἀμφὶ δαιμόνων καλά (O. 1.35) τά τ' ἐσσόμενα τότ ἄν φαίην σαφές (O. 13.103) τὰ δ' αὐτὸς ἀντιτύχῃ, ἔλπεταί τις ἕκαστος ἐξοχώτατα φάσθαι (N. 4.92) ἀμπνέων τε πρίν τι φάμεν (N. 8.19) τὰ δ' ἄλλαις ἁμέραις πολλὰ μὲν ἐν κονίᾳ χέρσῳ, τὰ δ ἐν γείτονι πόντῳ φάσομαι (N. 9.43) ταῦτ' ἄρα οἱ φαμένῳ πέμψεν θεὸς αἰετόν (I. 6.49)
   d c. nom./acc. & inf. ἐμὲ δ' ὦν πᾳ θυμὸς ὀτρύνει φάμεν Ἐμμενίδαις Θήρωνί τ ἐλθεῖν κῦδος (O. 3.38) Φοίβου γὰρ αὐτὸν φᾶ γεγάκειν πατρὸς (O. 6.49) φαντὶ δ' ἀνθρώπων παλαιαὶ ῥήσεις οὔπω φανερὰν ἐν πελάγει Ῥόδον ἔμμεν (O. 7.54) φαντὶ δὲ Λαμνόθεν μεταβάσοντας ἐλθεῖν ἥροας ἀντιθέους Ποίαντος υἱὸν (P. 1.52) Ἰξίονα φαντὶ ταῦτα βροτοῖς λέγειν (P. 2.21) ὅθεν φαμὶ καὶ σὲ τὰν ἀπείρονα δόξαν εὑρεῖν (P. 2.64) φαμὶ γὰρ Ἐπάφοιο κόραν ἀστέων ῥίζαν φυτεύσεσθαι (P. 4.14) “φάτο δ' Εὐρύπυλος ἔμμεναι” (P. 4.33) “ἐν δὲ Νάξῳ φαντὶ θανεῖν λιπαρᾷ Ἰφιμεδείας παῖδας” (P. 4.88) “φαμὶ διδασκαλίαν Χίρωνος οἴσειν” (P. 4.102) ἄγγελον ἐσλὸν ἔφα τιμὰν μεγίσταν πράγματι παντὶ φέρειν (P. 4.278) φαντὶ δ' ἔμμεν τοῦτ ἀνιαρότατον (P. 4.287) τά ποτ' ἐν οὔρεσι φαντὶ μεγαλοσθενεῖ Φιλύρας υἱὸν ὀρφανιζομένῳ Πηλείδᾳ παραινεῖν (P. 6.21) φαντί γε μὰν εὐδαιμονίαν τὰ καὶ τὰ φέρεσθαι (P. 7.19) Αἰγίνᾳ τε γὰρ φαμὶ Νίσου τ' ἐν λόφῳ τρὶς δὴ πόλιν τάνδ εὐκλείξαι (codd.: post et ante φαυὶ distinxit Hermann, qui εὐκλέιξας legit) (P. 9.91) τὸν ἀπὸ χρυσοῦ φαμὲν αὐτορύτου ἔμμεναι (P. 12.17) καί τινα σὺν πλαγίῳ ἀνδρῶν κόρῳ στείχοντα τὸν ἐχθρότατον φᾶσέ νιν δώσειν μόρῳ (μόρῳ Beck: μόρον codd.: φᾶ ἑ δᾳώσειν Wil., Theiler: alii alia coni.) (N. 1.66) Αἰακῷ σε φαμὶ γένει τε Μοῖσαν φέρειν (N. 3.28) φαῖμέν κε γείτον' ἔμμεναι νόῳ φιλήσαντ ἀτενέι γείτονι χάρμα πάντων ἐπάξιον (N. 7.87) τὸ δ' ἐμὸν οὔ ποτε φάσει κέαρ ἀτρόποισι Νεοπτόλεμον ἑλκύσαι ἔπεσι (N. 7.102) τέθμιόν μοι φαμὶ σαφέστατον ἔμμεν τάνδ' ἐπιστείχοντα νᾶσον ῥαινέμεν εὐλογίαις (I. 6.20) φαίης κέ νιν ἄνδρ' ἐν ἀεθληταῖσιν ἔμμεν Ναξίαν ἀκόναν (I. 6.72) [“ὅν τ' εὐσεβέστατον φασὶν Ἰαολκοῦ τράφειν πεδίον (cod. contra metr.: φάτις Bothe) (I. 8.40) ] φαντὶ γὰρ ξύν' ἀλέγειν καὶ γάμον Θέτιος ἄνακτας (I. 8.46) φὰν δ' ἔμμεναι Ζηνὸς υἱοὶ καὶ κλυτοπώλου Ποσειδάωνος fr. 243.

Russian (Dvoretsky)

φᾱμί: дор. = φημί.