φοβητέος
From LSJ
ποντίων τε κυμάτων άνήριθμον γέλασμα, παμμῆτόρ τε γῆ (Aeschylus' Prometheus Bound l. 90) → O infinite laughter of the waves of ocean, O universal mother Earth
English (LSJ)
α. ον, to be feared, ib. 746e.
French (Bailly abrégé)
α, ον :
adj. verb. de φοβέω.
Middle Liddell
φοβητέος, ον, verb. adj. of φοβέομαι]
1. one must fear, Plat.
2. φοβητέος, η, ον, to be feared, Plat.
