ἐκπλώω
Έγ', ὦ ταλαίπωρ', αὐτὸς ὧν χρείᾳ πάρει. Τὰ πολλὰ γάρ τοι ῥήματ' ἢ τέρψαντά τι, ἢ δυσχεράναντ', ἢ κατοικτίσαντά πως, παρέσχε φωνὴν τοῖς ἀφωνήτοις τινά –> Wretched brother, tell him what you need. A multitude of words can be pleasurable, burdensome, or they can arouse pity somehow — they give a kind of voice to the voiceless.
English (LSJ)
Ion. for ἐκπλέω.
Spanish (DGE)
I náut., c. suj. de pers.
1 abandonar navegando, salir a navegar fuera de c. ac. ἐκπλώσαντές τε ἔξω τὸν Ἑλλήσποντον Hdt.5.103, κατ' Εὐρώπης ζήτησιν ἐκπλώσαντες Hdt.2.44, cf. 152
•de peces dirigirse nadando ἐκπλώοντες ἐς θάλασσαν Hdt.2.93.
2 c. ac. pasar navegando junto a πέτρας Πληγάδας ἐξέπλωμεν A.R.2.645, νῆσον Lyc.1084, ἐξέπλωσαν τὸ ἔθνος τῶν Ἰχθυοφάγων Arr.Ind.29.7.
II fig.
1 perder el rumbo, salirse de la ruta ἐκπλῶσαι τῶν φρενῶν volverse loco κῶς οὐκ ἐξέπλωσας τῶν φρενῶν σεωυτὸν διαφθείρας; ¿cómo no vas a haber perdido el juicio si te has arruinado a ti mismo? Hdt.3.155.
2 medic. salir dirigiéndose, desplegándose δύο δ' ἐκπεπλώκασι φλέβες μεταξὺ δύο λοβῶν τῶν πλατέων dos venas están bifurcadas entre los dos lóbulos anchos Hp.Oss.18; cf. ἐκπλέω.
German (Pape)
[Seite 774] ion. = ἐκπλέω, w. m. s.
French (Bailly abrégé)
ion. c. ἐκπλέω.
Russian (Dvoretsky)
ἐκπλώω: ион. = ἐκπλέω.
Greek (Liddell-Scott)
ἐκπλώω: Ἰων. ἀντὶ ἐκπλέω.
Greek Monotonic
ἐκπλώω: Ιων. αντί ἐκπλέω.
