ἐνεχυραστής

English (LSJ)

ἐνεχυραστοῦ, ὁ, one who distrains, Schwyzer 177.8 (Crete, v B.C.), Hsch. s.v. δήμαρχον.

Spanish (DGE)

-ου, ὁ
• Alolema(s): dór. -ας ICr.4.80.8 (IV a.C.)
• Grafía: graf. ἐνεκ- ICr.l.c.
persona que toma en prenda, ICr.l.c., cf. δήμαρχον· ἐνεχυραστήν Hsch.

German (Pape)

[Seite 840] ὁ, der Auspfänder, Hesych.

Greek Monolingual

ἐνεχυραστής, ο (Α)
1. αυτός που ενεχυριάζει
2. αυτός που ενεργεί κατάσχεση.