ἐπίκλαυτος
Τὸ νικᾶν αὐτὸν αὑτὸν πασῶν νικῶν πρώτη τε καὶ ἀρίστη. Τὸ δὲ ἡττᾶσθαι αὐτὸν ὑφ' ἑαυτοῦ πάντων αἴσχιστόν τε ἅμα καὶ κάκιστον. → Τo conquer yourself is the first and best victory of all, while to be conquered by yourself is of all the most shameful as well as evil
English (LSJ)
ἐπίκλαυτον, tearful, νόμος Ar.Ra.684 (lyr.).
German (Pape)
[Seite 949] weinerlich, kläglich, ἀηδόνιος νόμος Ar. Ran. 682.
French (Bailly abrégé)
ος, ον :
lamentable.
Étymologie: ἐπικλάω².
Russian (Dvoretsky)
ἐπίκλαυτος: жалобный, скорбный (νόμος ἀηδόνιος Arph.).
Greek (Liddell-Scott)
ἐπίκλαυτος: -ον, «γοερός, θρηνητικὸς» (Σουΐδ.)˙ κελαδεῖ δ’ ἐπίκλαυτον ἀηδόνιον νόμον Ἀριστοφ. Βάτρ. 684.
Greek Monolingual
ἐπίκλαυτος, -ον (Α)
θρηνητικός, κλαψιάρικος, ελεγειακός («κελαδεῖ δ’ ἐπίκλαυτον ἀηδόνιον νόμον», Αριστοφ.).
Greek Monotonic
ἐπίκλαυτος: -ον, θρηνητικός, ένδακρυς, γοερός, σε Αριστοφ.
Middle Liddell
ἐπί-κλαυτος, ον
tearful, Ar.
