ἐρείκη

English (LSJ)

ἡ, heath, Erica arborea, A.Ag.295, Eup.14.4, Theoc.5.64, Thphr. HP 1.14.2, Dsc.1.88.—The Inscr. quoted s.v. ἐρεικόεις proves that ἐρείκη is correct; ἐρίκη [ι] is the later spelling, v. ἐρείκινος.

German (Pape)

[Seite 1024] ἡ, Heidekraut, eine strauchartige Gattung, erica arborea, Aesch. Ag. 286; Theocr. 5, 64 u. Sp.

French (Bailly abrégé)

v. ἐρίκη.

Russian (Dvoretsky)

ἐρείκη: и ἐρίκη (ῑ) ἡ древовидный вереск (Erica arborea L) Aesch., Theocr., Plut.

Greek (Liddell-Scott)

ἐρείκη: ἢ ἐρίκη, ἡ, Λατ. erica, θάμνος φρυγανοειδής, κοινῶς, «ἀρεῖκι», «ῥεῖκι», γραίας ἐρείκης θωμὸν ἅψαντες πυρί. ξηρᾶς ἐρείκης σωρὸν ἀνάψαντες διὰ τοῦ πυρός, Αἰσχύλ. Ἀγ. 295, Εὔπολ. ἐν «Αἰξὶ» 1, Θεόκρ. 5. 64. (ἐρίκη ῑ Ἀρκάδ. σ. 107. 14· ἀλλ’ ἐρείκη Θεογνώτου Κανόν. σ. 109. 33· πρβλ. ἐρικόεις).

Greek Monolingual

η (AM ἐρείκη και ἐρίκη)
ρείκι, θαμνώδες φυτό, φρυγανοειδής θάμνος
νεοελλ.
γένος φυτών της οικογένειας ερεικίδες που περιλαμβάνει περισσότερα από 530 είδη (μερικά είδη του είναι: δεντρορείκι, χαμορείκι, κν. ρείκι).
[ΕΤΥΜΟΛ. Πιθ. < Fερεικᾱ, οπότε συνδέεται με αρχ. ιρλ. froech, ρωσ. veres, veresk. Η λατ. λ. erice αποτελεί δάνειο από την Ελληνική].

Greek Monotonic

ἐρείκη: ἡ, φρυγανοειδής θάμνος, «ρείκι», Λατ. erīca, σε Αισχύλ. Θεόκρ.

Frisk Etymological English

Grammatical information: f.
Meaning: heath, Arica arborea (A., Eup.).
Compounds: As 2. member prob. in ὑπ-έρεικος f. (Nic.), -ον n. (Hp., Dsc.; written ὑπερικόν) Hypericum; Strömberg Wortstudien 42.
Derivatives: ἐρείκια n. pl. heath-plants, ἐρείκινος from heath (pap.), ἐρεικηρός id. (medic.), ἐρεικαῖον (scil. μέλι) n. honey from heath (Plin.). PN Ἐρείκεια with Ἐρεικειεύς (Attica IVa; written Ἐρικ-, prob. itacistic.; cf. Meisterhans3 42 und 53), Ἐρεικοῦς λόφος (Asia Minor IVa), Ἐρεικοῦσσα island near Sicily (Str. u. a.).
Origin: XX [etym. unknown]
Etymology: Celtic and Balto-Slavic designations of heather resemble ἐρείκη, if from *Ϝερείκα, but do not agree completely: OIr. froech, Welsh grug < IE *u̯roiko-; Latv. virši pl., Lith. vir̃zis, Russ. véres, véresk a. o. with unclear velar final. Acc. to Machek Lingua posnan. 2, 158f. ἐρείκη and véres etc. were borrowed from a common source. - See Vasmer Russ. et. Wb. s. véres. Unconvincing Specht Ursprung 164 und 206.

Frisk Etymology German

ἐρείκη: {ereíkē}
Grammar: f.
Meaning: Heidekraut (A., Eup., Theophr. usw.).
Composita: Als Hinterglied wahrscheinlich in ὑπέρεικος f. (Nik.), -ον n. (Hp., Dsk.; geschr. ὑπερικόν) Hypericum, so benannt als Heidepflanze; Strömberg Wortstudien 42.
Derivative: Ableitungen: ἐρείκια n. pl. Heidekräuter, ἐρείκινος aus Heidekraut (Pap.), ἐρεικηρός ib. (Mediz.), ἐρεικαῖον (scil. μέλι) n. Honig aus Heidekraut (Plin.). EN Ἐρείκεια mit Ἐρεικειεύς (Attika IV^a; geschrieben Ἐρικ-, wohl itazistisch; vgl. Meisterhans³ 42 und 53), Ἐρεικοῦς λόφος (Kleinasien IV^a), Ἐρεικοῦσσα Insel nahe Sizilien (Str. u. a.).
Etymology: Keltische und baltisch-slavische Benennungen des Heidekrauts zeigen mit ἐρείκη, falls aus *ϝερείκα, eine auffallende Ähnlichkeit, ohne indessen dazu ganz zu stimmen: air. froech, kymr. grug aus idg. *u̯roiko-; lett. virši pl., lit. vir̃zis, russ. véres, véresk u. a. mit unklarem gutturalem Auslaut. Nach Machek Lingua posnan. 2, 158f. sind ἐρείκη und véres usw. aus gemeinsamer Quelle entlehnt. — WP. 1, 319 und 273; außerdem Vasmer Russ. et. Wb. s. véres m. Lit. Unbefriedigende Wurzelanalyse bei Specht Ursprung 164 und 206.
Page 1,551