ἑρμηνευτής
ἔστι γὰρ τὸ ἔλαττον κακὸν μᾶλλον αἱρετὸν τοῦ μείζονος → the lesser of two evils is more desirable than the greater
English (LSJ)
ἑρμηνευτοῦ, ὁ, = ἑρμηνεύς, Pl. Plt.290c, LXX Ge.42.23, Poll.5.154.
German (Pape)
[Seite 1032] ὁ, = ἑρμηνεύς, Plat. Polit. 290 c, von den Priestern u. Sehern, ἑρμ. παρὰ θεῶν ἀνθρώποις.
Russian (Dvoretsky)
ἑρμηνευτής: οῦ ὁ Plat. = ἑρμηνεύς 1.
Greek (Liddell-Scott)
ἑρμηνευτής: -οῦ, ὁ, = ἑρμηνεύς, Πλάτ. Πολιτικ. 290C, Πολυδ. Ε΄, 154.
Greek Monolingual
ο. θηλ. -εύτρια (AM ἑρμηνευτής, θηλ. ἑρμηνεύτρια) ερμηνεύω
εξηγητής, μεταφραστής
νεοελλ.
1. αυτός που ασχολείται με την ερμηνεία δυσνόητων χωρίων τών κλασικών κειμένων («οι ερμηνευτές του Ομήρου»)
2. (κατ’ επέκτ.) αυτός που ασχολείται με οποιοδήποτε σκοτεινό και ασαφές κείμενο
αρχ.
ο ερμηνεύς.
Chinese
原文音譯：diermhneut»j 笛-誒而姆扭帖士
詞類次數：名詞（1）
原文字根：通過-解釋（者）
字義溯源：講解者，通譯員，繙譯；源自（διερμηνεύω）=徹底的講解）；由（διά）*=通過）與（ἑρμηνεύω）=解釋）組成；其中 （ἑρμηνεύω）出自（Ἑρμῆς）*=希耳米，希臘諸神使者之名）
出現次數：總共（1）；林前（1）
譯字彙編：
1） 繙譯者（1） 林前14:28
