ἶφι
πᾶς ὁ ὑψῶν ἑαυτὸν ταπεινωθήσεται καὶ ὁ ταπεινῶν ἑαυτὸν ὑψωθήσεται → for everyone who exalts himself will be humbled, and he who humbles himself will be exalted (Luke 14:11)
English (LSJ)
(A) (instrum. of ἴς, q.v.), Ep. Adv. by force or by might, freq. in Hom., but only with four Verbs, ἶ. ἀνάσσειν Il.1.38, etc.; ἶ. μάχεσθαι 1.151; ἶ. δαμῆναι 19.417, Od.18.156; βοὸς ἶ. κταμένοιο Il.3.375; later ἶ. βιησάμενος Euph.90, etc.—Freq. in prop. names, e.g. Ἰφιάνασσα, Ἰφιγένεια, Ἰφιγόνη, Ἰφιδάμας, Ἴφικλος, ϝιφιάδας, etc. (B), an Egyptian measure, prob. = 1/4 and 1/5 artaba, PMasp.138, 139, al. (vi A.D.), PLond.5.1687.11 (vi A.D.):—hence ἴφιον μέτρον PMasp.308.3 (vi A.D.): written οἴφιν Hsch.
German (Pape)
[Seite 1275] eigtl. alter Casus von ἴς, mit Digamma, nach Schol. Il. 1, 151 für ἰνόφι, Andere nehmen es für das neutr. eines alten Adjectivs ἶφις; mit Gewalt, mit Macht, kräftig, gewaltig; ἀνάσσειν, mit Macht herrschen, Il. 1, 38; ἀνδράσιν ἶφι μάχεσθαι 1, 151; βοὸς ἶφι κταμένοιο 3, 375; ἀνέρι ἶφι δαμῆναι 19, 417, vgl. Od. 18, 156; ähnlich bei sp. Ep. Häufig in nom. pr., wie Ἰφιδάμας, Ἰφικλῆς.
French (Bailly abrégé)
adv.
avec force, courage ou puissance ; ἶφι ανάσσειν IL régner avec puissance ; μάχεσθαι IL combattre vaillamment ; δαμῆναι IL, OD être dompté par la force.
Étymologie: dat. instrument. de ἴς.
Russian (Dvoretsky)
ἶφῐ: (ῑφ) adv. [из арх. dat. *ἰνόφι к ἴς]
1 властно, державно (ἀνάσσειν Hom.);
2 доблестно, храбро (μάχεσθαι Hom.);
3 (будучи побежден), чужой силой, уступая силе, в неравной борьбе (δαμῆναι Hom.): ἶ. κτάμενος Hom. убитый мощной рукой.
Greek (Liddell-Scott)
ἶφι: (ἴσως ἀρχαία δοτ. τοῦ ἴς, ὃ ἴδε), Ἐπικ. ἐπίρρ., ἰσχυρῶς, κραταιῶς, συχν. παρ᾿ Ὁμ., ἀλλὰ μόνον μετὰ τεσσάρων ῥημάτων, ἶφι ἀνάσσειν, κραταιῶς ἢ κρατερῶς κυβερνᾶν, βασιλεύειν, Τενέδοιό τε ἶφι ἀνάσσεις Ἰλ. Α. 38, κτλ.· ἶφι μάχεσθαι, ἀνδρείως, Α. 151· ἶφι δαμῆναι, δαμασθῆναι ὑπερτέρα δυνάμει, Τ. 417, Ὀδ. Σ. 156· ἶφι κτάμενος Ἰλ. Γ. 375· ― οὕτως, ἶφι βιησάμενος Εὔφορος 61· καὶ παρὰ μεταγεν. Ἐπικ., ἴδε Ἐτυμ. Μ. σ. 480, 7. ― Συχν. ἐν κυρίοις ὀνόμασι, π.χ. Ἰφιάνασσα, Ἰφιγένεια, Ἰφιγόνη, Ἰφιδάμας, Ἴφικλος, κτλ.
English (Autenrieth)
(ϝίς): with might, ἀνάσσειν, etc.; by violence, κτάμενος, Il. 3.375.
Greek Monotonic
ἶφι: Επικ. επίρρ., αρχαία δοτ. του ἴς, δυνατά, ισχυρά, κραταιά, σε Όμηρ.
Middle Liddell
[epic adv., an old dat. of ἴς,]
strongly, stoutly, mightily, Hom.
