ὑπέρευ

English (LSJ)

Adv., (εὖ) exceedingly well, excellently, Pl.Tht.185d, X. Hier.6.9, D.18.10, Men.Pk.404, Zeno Stoic.1.27, Cic.Att.10.1.3:—ὑπέρευγε, Men.Epit.308, Luc.Par.9, Ael.VH9.38.

German (Pape)

[Seite 1195] adv., übergut, ganz vortrefflich; Plat. Theaet. 185 d; Xen. Hier. 6, 9 u. Folgde.

French (Bailly abrégé)

adv.
mieux qu'on ne saurait dire, tout à fait bien.
Étymologie: ὑπέρ, εὖ.

Russian (Dvoretsky)

ὑπέρευ: adv. превосходно, отлично Xen., Plat., Dem.

Greek (Liddell-Scott)

ὑπέρευ: Ἐπίρρ. (εὖ) καλῶς εἰς ὑπερβολήν, κάλλιστα, ἐξοχώτατα, ὑπέρευ ἀκολουθεῖς Πλάτ. Θεαίτ. 185D ὑπέρευ μοι δοκεῖς λέγειν Ξεν. Ἱέρ. 6, 9, Δημ. 288. 17.

Greek Monolingual

Α
επίρρ. εξαίρετα, ωραιότατα.
[ΕΤΥΜΟΛ. < ὑπερ- + εὖ].

Greek Monotonic

ὑπέρευ: επίρρ., υπερβολικά καλά, έξοχα, θαυμάσια, έκτακτα, υπέροχα, σε Ξεν., Δημ.

Middle Liddell

exceeding well, excellently, Xen., Dem.