Lethe

Wikipedia EN

In Greek mythology, Lethe (Greek: Λήθη, Lḗthē; Ancient Greek: [lɛ́:tʰɛː], Modern Greek: [ˈliθi]) was one of the five rivers of the underworld of Hades. Also known as the Ameles potamos (river of unmindfulness), the Lethe flowed around the cave of Hypnos and through the Underworld where all those who drank from it experienced complete forgetfulness. Lethe was also the name of the Greek spirit of forgetfulness and oblivion, with whom the river was often identified.

In Classical Greek, the word lethe (λήθη) literally means "oblivion", "forgetfulness", or "concealment". It is related to the Greek word for "truth", aletheia (ἀλήθεια), which through the privative alpha literally means "un-forgetfulness" or "un-concealment".

Latin > English (Lewis & Short)

Lēthē: ēs, f., = Λήθη (forgetfulness),
I the river Lethe, in the infernal regions, from which the Shades drank and obtained forgetfulness of the past: pocula Lethes, Ov. P. 2, 4, 23: da mihi hebetantem pectora Lethen, id. ib. 4, 1, 17: soporifera, id. Tr. 4, 1, 47: immittere Lethen Stygiam alicui in viscera, i. e. forgetfulness, Luc. 5, 221: aqua Lethes, i. q. soporifera, Ov. M. 11, 603.— Hence,
II Lēthaeus, a, um, adj., of or belonging to Lethe, Lethean.
   A Lit.: ratis, Tib. 3, 5, 24: amnis, Verg. A. 6, 705: stagna, Prop. 4 (5), 7, 91.—
   B Transf.
   1    Of or belonging to the infernal regions: Lethaei dii, Luc. 6, 685: tyrannus, i. e. Pluto, Col. 10, 271: Lethaea vincula abrumpere alicui, to bring one from the Lower World back to life, Hor. C. 4, 7, 27: janitor, i. e. Anubis, Stat. S. 3, 2, 112.—
   2    That produces sleepiness or forgetfulness, Lethean: Lethaeo perfusa papavera somno, Verg. G. 1, 78: ros, id. A. 5, 854: papavera, id. G. 4, 545: sucus, Ov. M. 7, 152: amor, faithless love, id. R. Am. 551: nox, id. A. A. 3, 648.

Latin > French (Gaffiot 2016)

Lēthē,¹³ ēs, f. (Λήθη), le Léthé [fleuve des enfers, dont l’eau faisait oublier le passé] : Ov. P. 2, 4, 33 ; Luc. 5, 221.

Latin > German (Georges)

Lēthē, ēs, f. (Λήθη, eig. die Vergessenheit), der Fluß der Unterwelt, aus dem alle hingehenden Schatten trinken, um das Vergangene zu vergessen (dah. oblivionis amnis od. aqua), Ov. ex Pont. 2, 4, 23 u.a.: immittere alci Stygiam Lethen (poet. = Vergessenheit) in viscera, Lucan. 5, 221. – Appell. = Vergessenheit, lethen daemonis sui accipiet, Pelagon. veterin. 28 (397 Ihm). – Dav. Lēthaeus, a, um (Ληθαιος), a) zum Flusse Lethe- u. zugleich zur Unterwelt gehörig, lethäisch, amnis, Verg., od. gurges, Catull., od. stagna, Prop., der Fluß Lethe: ratis, der Kahn des Charon, Tibull.: tyrannus, Pluto, Colum.: vincula Lethaea abrumpere alci, den Todesschlaf vernichten, ins Leben zurückführen, Hor. – b) poet. = Vergessenheit bringend, somnus, Verg.: papavera, Verg.: sucus, Ov.

Wikipedia DE

Lethe (altgriechisch ἡ Λήθη hē Lḗthē [hɛː lɛ́:tʰɛː], deutsch ‚das Vergessen‘) ist einer der Flüsse in der Unterwelt der griechischen Mythologie. Der Name bedeutet Vergessen, Vergessenheit, auch im Sinne von Verborgenheit, zu altgriechisch λήθω lḗthō, deutsch ‚verborgen sein‘. Das griechische Wort für Wahrheit, ἀλήθεια alḗtheia, leitet sich von derselben Wurzel her und bedeutet eigentlich Unverborgenheit.

Wikipedia EL

Στην ελληνική μυθολογία, κατά τον Ησίοδο, η Λήθη ήταν θυγατέρα της Έριδας και προσωποποίηση της λήθης, δηλαδή της λησμονιάς και της αγνωμοσύνης. Τη θεωρούσαν μία από τις Ναϊάδες Νύμφες. Σύμφωνα με ορισμένες πηγές, η Λήθη ήταν η μητέρα των τριών Χαρίτων.

Από τη Λήθη πήραν το όνομά τους μία πηγή και ένας από τους πέντε ποταμούς του Άδη, από τα ύδατα του οποίου έπιναν οι κατερχόμενοι νεκροί για να λησμονήσουν το παρελθόν, την επίγεια ζωή τους. Τον ποταμό Λήθη παρίσταναν ως ένα γέροντα που κρατούσε στο ένα χέρι υδρία και στο άλλο κύπελλο.

Ο Πλούταρχος αναφέρει ότι υπήρχε βωμός της Λήθης στο Ερέχθειο των Αθηνών. Επίσης, στη Βοιωτία υπήρχε κοντά στο Μαντείο του Τροφωνίου η πηγή της Λήθης, όπως και η πηγή της Μνημοσύνης. Οι αρχαίοι πίστευαν ότι η Λήθη ήταν αδελφή του Θανάτου και του Ύπνου.

Wikipedia FR

Dans la mythologie grecque, Léthé (en grec ancien Λήθη / Lếthê, « oubli »), fille d’Éris (la Discorde), est la personnification de l'Oubli. Elle est souvent confondue avec le fleuve Léthé, un des cinq fleuves des Enfers, parfois nommé « fleuve de l'Oubli »

Léthé (Λήθη / Lếthê) signifie oubli en grec ancien.

En grec ancien, le mot pour vérité est alètheia (ἀλήθεια), qui est apparenté au mot Léthé. Le a privatif qui y est ainsi associé semble indiquer que la vérité est un dés-oubli, un dévoilement hors de l'oubli, une réminiscence. Cette idée a été utilisée en philosophie par Martin Heidegger pour interpréter le poème de Parménide De la nature (Περί Φύσεως, « Peri Physeos »).

Translations

ar: ليثي; bg: Лета; br: Lete; ca: Riu Leteu; cs: Léthé; de: Lethe; el: Λήθη; en: Lethe; eo: Leteo; es: Lete; et: Lethe; fa: لته; fi: Lethe; fr: Léthé; gl: Río Lethes; he: לתה; hr: Leta; hsb: Lethe; hu: Léthé; hy: Լեթա; id: Lethe; it: Lete; ja: レーテー; ko: 레테; la: Lethe; lt: Letė; mk: Лета; mzn: لته; nl: Lethe; no: Lethe; pl: Lete; pt: Lete; ru: Лета; sh: Leta; sk: Léthé; sr: Лета; sv: Lethe; tr: Lethe; uk: Лета; xmf: ლეთა; zh: 遺忘河