utercumque
ἠ πρὸς Τιμόθεον α' ἐπιστολή· Τιμοθέῳ ἑταίρῳ Παῦλος διελέξατο ταῦτα → First epistle to Timothy: Paul discussed these things with his colleague Timothy
Latin > English (Lewis & Short)
ŭter-cumque: (-cunq-), utrăcumque, utrumcumque,
I pron.
I Whichever of the two, whichsoever, whichever (rare but class.): magnae utrimque copiae ita paratae ad depugnandum esse dicuntur, ut, utercumque vicerit, non sit mirum futurum, Cic. Fam. 6, 4, 1: in quo bello, non, utracumque pars vicisset, tamen aliqua forma esset futura rei publicae, id. Brut. 1, 15, 10: ea res, utrocumque dicitur modo, Quint. 9, 2, 6: utrumcumque erit, prima sit curarum, ut, etc., id. 4, 2, 89; cf. id. 5, praef. § 3: ne sententia sua, utramcumque in partem dicta esset, ipsa sese rescinderet, Gell. 5, 10, 15.—
II Indef.: utrocumque modo sequetur summa confusio, either way, Quint. 3, 6, 29; id. 6, praef. § 11; 12, 10, 59.
Latin > French (Gaffiot 2016)
ŭtercumquĕ¹⁶ (-cunquĕ), utracumque, utrumcumque,
1 [pron. rel. indét.] quel que soit celui des deux qui : Cic. Fam. 6, 4, 1 ; Quint. 9, 2, 6 ; Gell. 5, 10, 15
2 [indéfini] : utrocumque modo Quint. 3, 6, 29, d’une manière ou de l’autre, cf. Quint. 12, 10, 59.
Latin > German (Georges)
uter-cumque (-cunque), utra-cumque, utrum-cumque, wer auch immer von beiden, I) relat.: utercumque vicerit, Cic.: utramcumque in partem dicta esset (sententia), Gell.: utrumcumque erit, semper etc., Quint. – II) indefin.: utrocunque modo sequetur summa confusio, auf jede Weise, Quint. 3, 6, 29: u. so Quint. 6. pr. 11; 12, 10, 59.
Latin > Chinese
utercumque, utracumque, utrumcumque. adj. :: 二中任誰
