βουλά

From LSJ

ἀσκεῖν περὶ τὰ νοσήματα δύο, ὠφελεῖν ἢ μὴ βλάπτειν → strive, with regard to diseases, for two things — to do good, or to do no harm | as to diseases, make a habit of two things — to help, or at least, to do no harm

Source

French (Bailly abrégé)

dor. c. βουλή.

English (Slater)

βουλά (-άν; -αί, -ᾶν, -αῖς, -αῖσιν)
   a sing., plan, course of action οὐ γνώμᾳ διπλόαν θέτο βουλάν (N. 10.89)
   b pl., counsels, designs, deliberations ἀναπλέκοντι καὶ στεφάνους βουλαῖς ἐν ὀρθαῖσι Ῥαδαμάνθυος (O. 2.75) αὐτὸν δαιμόνων βουλαῖσιν ἐθρέψαντο δράκοντες (O. 6.46) χθὼν ὥτε φοινικέοισιν ἄνθησεν ῥόδοις δαιμόνων βουλαῖς (I. 4.19) ἢ ἀμφὶ πυκναῖς Τειρεσίαο βουλαῖς; (sc. θυμὸν τεὸν εὔφρανας) (I. 7.8) ]ν ὀρθαι τε β[ουλ]αι τοῦτον[ (supp. Lobel) Θρ. 4. 16. esp. opp. to action and youth, βουλαὶ δὲ πρεσβύτεραι ἀκίνδυνον ἐμοὶ ἔπος παρέχοντι (P. 2.65) κλέπτει τέ μιν οὐ θεὸς οὐ βροτὸς ἔργοις οὔτε βουλαῖς (P. 3.30) θανέμεν χείρεσσιν ἢ βουλαῖς ἀκνάμπτοις (P. 4.72) ἐν παισὶν νέος, ἐν δὲ βουλαῖς πρέσβυς (P. 4.282) καὶ τὸ λοιπὸν ὁμοῖα διδοῖτ' ἐπ ἔργοισιν ἀμφί τε βουλαῖς ἔχειν (P. 5.119) Ἡσυχία βουλᾶν τε καὶ πολέμων ἔχοισα κλαῖδας ὑπερτάτας (P. 8.3) πράσσει γὰρ ἔργῳ μὲν σθένος, βουλαῖσι δὲ φρήν (N. 1.27) ἔβλαστεν δ' υἱὸς Οἰνώνας βασιλεὺς χειρὶ καὶ βουλαῖς ἄριστος (τουτέστι, ἀνδρείᾳ καὶ φρονήσει. Σ.) (N. 8.8) ἔνθα βουλαὶ γερόντων καὶ νεῶν ἀνδρῶν ἀριστεύοισιν αἰχμαί fr. 199.

Russian (Dvoretsky)

βουλά: дор. = βουλή.