κρούστα

From LSJ

Μακάριος, ὅστις ἔτυχε γενναίου φίλου → Generosa amicus mente , felicis bonum → Glückselig ist, wer einen edlen Freund gewinnt

Menander, Monostichoi, 357

Greek Monolingual

η
1. η σκληρή και λεία επιφάνεια που σχηματίζεται πάνω σε ρευστές ουσίες, επίπαγος, πέτσα, τσίπα (α. «η κρούστα του γάλακτος» β. «κρούστα πάγου»)
2. στερεοποιημένη επιφάνεια άρτου, κόρα
3. (για πληγή) εφελκίδα, εσχάρα, κάκαδο
4. φρ. «φύλλο κρούστας» — λεπτό φύλλο ζύμης για επίστρωμα ή για περιτύλιξη γλυκισμάτων ή φαγητών που έχουν μορφή πίτας.
[ΕΤΥΜΟΛ. < λατ. crusta «σκληρή επιφάνεια, κέλυφος»].