ντρέπομαι

Greek Monolingual

και ντρέπουμαι
1. αισθάνομαι ντροπή, αισχύνομαι («ντρέπομαι να τήν δω μετά από αυτό που της έκανα»)
2. σέβομαι κάποιον, αισθάνομαι δέος για κάποιον, συνήθως μεγαλύτερο σε ηλικία ή ανώτερο σε αξίωμα («ντρέπομαι τον πατέρα μου»)
3. διστάζω, συστέλλομαι («φάε κι άλλο, χωρίς να ντρέπεσαι»).
[ΕΤΥΜΟΛ. < αρχ. ἐν-τρέπομαι < ἐν + τρέπομαι (με σίγηση του αρκτικού φωνήεντος) με τη σημ. «κλείνομαι στον εαυτό μου από ενοχή, φόβο ή δισταγμό για κάτι»].