παραφυάδα
From LSJ
Βίος κέκληται δ' ὡς βίᾳ πορίζεται → Vi quia paratur vita, vita dicitur → Weil's auf gewaltsamem Streben beruht, heißt's Lebensgut
Greek Monolingual
η / παραφυάς, -άδος, ΝΜΑ
νέος βλαστός που αναπτύσσεται από το υπόγειο τμήμα του κορμού ή από τη ρίζα του φυτού, κατά μήκος της επιφάνειας του εδάφους και δίνει γένεση σε νέα φυτάρια, κν. παραπούλι, παραβλάσταρο, κωλορίζι
2. μτφ. διακλάδωση, παρακλάδι
μσν.
μτφ. (στη λογ.) υποδιαίρεση
αρχ.
(σχετικά με ζώα)
1. διακλάδωση φλέβας
2. κάθε απόφυση, όπως τών ποδιών του αστακού κ.ά.
[ΕΤΥΜΟΛ. < παραφύω + επίθημα -ός, -άδος
(πρβλ. αποφυάς)].
