παραφυάδα
From LSJ
τὸ γὰρ ἐμφυὲς οὔτ' αἴθων ἀλώπηξ οὔτ' ἐρίβρομοι λέοντες διαλλάξαιντο ἦθος → the red fox and the roaring lion cannot change the nature born in them
Greek Monolingual
η / παραφυάς, -άδος, ΝΜΑ
νέος βλαστός που αναπτύσσεται από το υπόγειο τμήμα του κορμού ή από τη ρίζα του φυτού, κατά μήκος της επιφάνειας του εδάφους και δίνει γένεση σε νέα φυτάρια, κν. παραπούλι, παραβλάσταρο, κωλορίζι
2. μτφ. διακλάδωση, παρακλάδι
μσν.
μτφ. (στη λογ.) υποδιαίρεση
αρχ.
(σχετικά με ζώα)
1. διακλάδωση φλέβας
2. κάθε απόφυση, όπως τών ποδιών του αστακού κ.ά.
[ΕΤΥΜΟΛ. < παραφύω + επίθημα -ός, -άδος
(πρβλ. αποφυάς)].
