ἐπαρά: Difference between revisions
From LSJ
Aristotle, Nicomachean Ethics, 5.30
(Bailly1_2) |
(13) |
||
| Line 18: | Line 18: | ||
{{bailly | {{bailly | ||
|btext=ᾶς (ἡ) :<br />imprécation.<br />'''Étymologie:''' [[ἐπί]], [[ἀρά]]. | |btext=ᾶς (ἡ) :<br />imprécation.<br />'''Étymologie:''' [[ἐπί]], [[ἀρά]]. | ||
}} | |||
{{grml | |||
|mltxt=[[ἐπαρά]] και ιων. τ. ἐπαρή, η (Α)<br />αρά, [[κατάρα]] («θεοὶ δ' ἐτέλειον ἐπαράς», <b>Ομ. Ιλ.</b>)·<br />[<b><span style="color: brown;">ΕΤΥΜΟΛ.</span></b> <span style="color: red;"><</span> <i>επί</i> <span style="color: red;">+</span> <i>αρά</i> «[[κατάρα]]»]. | |||
}} | }} | ||
Revision as of 06:41, 29 September 2017
English (LSJ)
Ion. ἐπαρή, ἡ,
A solemn curse, imprecation, θεοὶ δ' ἐτέλειον ἐπαράς Il.9.456, cf. ThebaisFr.2.7; ἐπαρὴν ποιῆσαι SIG38.30 (Teos); ἐπαρὰς ἐποιήσαντο ib.167.28 (Mylasa). [ἐπᾱρ- in Hom.]
German (Pape)
[Seite 904] ἡ, Verwünschung, Verfluchung, Il. 9, 456; p. bei Ath. XI, 466 a.
Greek (Liddell-Scott)
ἐπαρά: Ἰων. ἐπαρή, ἡ, κατάρα κατά τινος, θεοὶ δ’ ἐτέλειον ἐπαρὰς Ἰλ. Ι. 456, πρβλ. ποιητὴν τῆς Θηβαΐδος παρ’ Ἀθην. 466Α· ἐπαρὰς ποιεῖσθαι Συλλ. Ἐπιγρ. 2691c, 11. Τὸ α τῆς παραληγ. παρ’ Ὁμ. μακρόν.
French (Bailly abrégé)
ᾶς (ἡ) :
imprécation.
Étymologie: ἐπί, ἀρά.
Greek Monolingual
ἐπαρά και ιων. τ. ἐπαρή, η (Α)
αρά, κατάρα («θεοὶ δ' ἐτέλειον ἐπαράς», Ομ. Ιλ.)·
[ΕΤΥΜΟΛ. < επί + αρά «κατάρα»].
