ἀνυπομόνητος: Difference between revisions
Οὔτ' ἐν φθιμένοις οὔτ' ἐν ζωοῖσιν ἀριθμουμένη, χωρὶς δή τινα τῶνδ' ἔχουσα μοῖραν → Neither among the dead nor the living do I count myself, having a lot apart from these
(big3_5) |
(5) |
||
| Line 18: | Line 18: | ||
{{DGE | {{DGE | ||
|dgtxt=-ον<br /><b class="num">I</b> <b class="num">1</b>de abstr. [[insoportable]] κακόν Chrysipp.<i>Stoic</i>.3.131, ἀ. θεάσασθαι Arist.<i>Mir</i>.843<sup>a</sup>15, [[δριμύτης]] D.S.3.29, δεινὴ καὶ ἀ. ὄψις D.H.6.51, τὰ ἄλλοις διὰ μαλακίαν ἢ δόξαν ἀνυπομόνητα Crates Theb.<i>Ep</i>.29.<br /><b class="num">2</b> [[que no soporta]] Procl.<i>Par.Ptol</i>.224<br /><b class="num">•</b>subst. τὸ ἀ. [[impaciencia]] Mac.Aeg.M.34.852C.<br /><b class="num">II</b> adv. -ως [[impacientemente]] ἀ. φερόμενοι Mac.Aeg.M.34.517D, cf. Hsch.s.u. ἀστέκτως. | |dgtxt=-ον<br /><b class="num">I</b> <b class="num">1</b>de abstr. [[insoportable]] κακόν Chrysipp.<i>Stoic</i>.3.131, ἀ. θεάσασθαι Arist.<i>Mir</i>.843<sup>a</sup>15, [[δριμύτης]] D.S.3.29, δεινὴ καὶ ἀ. ὄψις D.H.6.51, τὰ ἄλλοις διὰ μαλακίαν ἢ δόξαν ἀνυπομόνητα Crates Theb.<i>Ep</i>.29.<br /><b class="num">2</b> [[que no soporta]] Procl.<i>Par.Ptol</i>.224<br /><b class="num">•</b>subst. τὸ ἀ. [[impaciencia]] Mac.Aeg.M.34.852C.<br /><b class="num">II</b> adv. -ως [[impacientemente]] ἀ. φερόμενοι Mac.Aeg.M.34.517D, cf. Hsch.s.u. ἀστέκτως. | ||
}} | |||
{{grml | |||
|mltxt=-η, -ο (Α [[ἀνυπομόνητος]], -ον)<br />αυτός που δεν έχει [[υπομονή]]<br /><b>αρχ.-μσν.</b><br />[[αφόρητος]]. | |||
}} | }} | ||
Revision as of 06:56, 29 September 2017
English (LSJ)
ον,
A unbearable, κακόν Chrysipp.Stoic.3.131; ἀ. θεάσασθαι Arist.Mir. 843a15, cf. D.S.3.29, D.H.6.51, CratesEp.29,etc. Adv. -τως Hsch. s.v. ἀστέκτως. II Act., not enduring, Procl.Par.Ptol.224.
German (Pape)
[Seite 266] dasselbe, Arist. mirab. 130; καὶ δεινὴ ὄψις D. Hal. 6, 51; καὶ πικραὶ κατηγορίαι 9, 44.
Greek (Liddell-Scott)
ἀνυπομόνητος: -ον, ἀφόρητος, Ἀριστ. π. Θαυμ. 130. 2, Διόδ. 3. 29, «ἀνήκεστον, ἀθεράπευτον, ἀνυπομόνητον» Ἐρωτ. σ. 92. 2) ὁ μὴ ἔχων ὑπομονήν, Νεῖλ. 216D. - Ἐπίρρ. ἀνυπομονήτως, ἄνευ ὑπομονῆς, Μακάρ. 517D: πρβλ. Ἡσύχ. ἐν λ. ἀστέκτως.
Spanish (DGE)
-ον
I 1de abstr. insoportable κακόν Chrysipp.Stoic.3.131, ἀ. θεάσασθαι Arist.Mir.843a15, δριμύτης D.S.3.29, δεινὴ καὶ ἀ. ὄψις D.H.6.51, τὰ ἄλλοις διὰ μαλακίαν ἢ δόξαν ἀνυπομόνητα Crates Theb.Ep.29.
2 que no soporta Procl.Par.Ptol.224
•subst. τὸ ἀ. impaciencia Mac.Aeg.M.34.852C.
II adv. -ως impacientemente ἀ. φερόμενοι Mac.Aeg.M.34.517D, cf. Hsch.s.u. ἀστέκτως.
Greek Monolingual
-η, -ο (Α ἀνυπομόνητος, -ον)
αυτός που δεν έχει υπομονή
αρχ.-μσν.
αφόρητος.
