ἐπιλήψιμος: Difference between revisions
From LSJ
(Bailly1_2) |
(13) |
||
| Line 18: | Line 18: | ||
{{bailly | {{bailly | ||
|btext=ος, ον :<br />repréhensible.<br />'''Étymologie:''' [[ἐπίληψις]]. | |btext=ος, ον :<br />repréhensible.<br />'''Étymologie:''' [[ἐπίληψις]]. | ||
}} | |||
{{grml | |||
|mltxt=-η, -ο (AM [[ἐπιλήψιμος]], -ον) [[επίληψις]]<br />αυτός που δίνει [[αφορμή]] να κατηγορηθεί («επιλήψιμη [[διαγωγή]]»)<br /><b>νεοελλ.</b><br /><b>το ουδ. ως ουσ.</b> <i>το επιλήψιμο</i><br />επίμεπτη [[συμπεριφορά]]<br /><b>αρχ.</b><br />αυτός που μπορεί να πιαστεί. | |||
}} | }} | ||
Revision as of 07:11, 29 September 2017
English (LSJ)
ον,
A reprehensible, Luc.Rh.Pr.22, Philostr.VA4.42, Max.Tyr.24.6, Hermog. Inv.4.13. II. liable to seizure, Polem.Call.34.
German (Pape)
[Seite 958] den man fassen, bes. tadeln Kann, Luc. rhet. praec. 22 Navig. 41 u. a. Sp. – In B. A. 255 wird erkl. ἐπιληπτόν, τὸν ἐπιλήψιμον τῷ τῆς σελήνης πάθει.
Greek (Liddell-Scott)
ἐπιλήψιμος: -ον, ἀξιόμεμπτος, ἐπιλήψιμος ὡς καὶ νῦν, ἀντίθ. τῷ ἀνεπίληπτος, Λουκ. Ρητ. Διδάσκ. 22, κτλ.
French (Bailly abrégé)
ος, ον :
repréhensible.
Étymologie: ἐπίληψις.
Greek Monolingual
-η, -ο (AM ἐπιλήψιμος, -ον) επίληψις
αυτός που δίνει αφορμή να κατηγορηθεί («επιλήψιμη διαγωγή»)
νεοελλ.
το ουδ. ως ουσ. το επιλήψιμο
επίμεπτη συμπεριφορά
αρχ.
αυτός που μπορεί να πιαστεί.
