θοινατήρ: Difference between revisions
From LSJ
ἔστιν δέ που ἡ μὲν ἐπὶ σώμασι γυμναστική, ἡ δ' ἐπὶ ψυχῇ μουσική → I think I am right in saying that we have physical exercise for the body and the arts for the soul
(Bailly1_3) |
(17) |
||
Line 18: | Line 18: | ||
{{bailly | {{bailly | ||
|btext=ῆρος (ὁ) :<br />qui donne un festin.<br />'''Étymologie:''' [[θοίνη]]. | |btext=ῆρος (ὁ) :<br />qui donne un festin.<br />'''Étymologie:''' [[θοίνη]]. | ||
}} | |||
{{grml | |||
|mltxt=[[θοινατήρ]], -ῆρος, ὁ (Α) [[θοινώ]]<br />αυτός που παρέχει [[συμπόσιο]] («χαλεπὸς [[θοινατήρ]]» — [[κύριος]] φοβερού συμποσίου, <b>Αισχύλ.</b>). | |||
}} | }} |
Revision as of 07:18, 29 September 2017
English (LSJ)
ῆρος, ὁ,
A one who gives a feast, χαλεπὸς θ. lord of a horrid feast, A.Ag. 1502 (anap.).
German (Pape)
[Seite 1213] ῆρος, ὁ, der einen Schmaus giebt, Gastgeber, Aesch. Ag. 1483.
Greek (Liddell-Scott)
θοινᾱτήρ: ῆρος, ὁ, ὁ παρέχων συμπόσιον, χαλεπὸς Θ., κύριος φοβεροῦ συμποσίου, Αἰσχύλ. Ἀγ. 1502.
French (Bailly abrégé)
ῆρος (ὁ) :
qui donne un festin.
Étymologie: θοίνη.
Greek Monolingual
θοινατήρ, -ῆρος, ὁ (Α) θοινώ
αυτός που παρέχει συμπόσιο («χαλεπὸς θοινατήρ» — κύριος φοβερού συμποσίου, Αισχύλ.).