μονογνώμων: Difference between revisions
From LSJ
(6_16) |
(25) |
||
| Line 15: | Line 15: | ||
{{ls | {{ls | ||
|lstext='''μονογνώμων''': -ον, [[δύστροπος]], [[δύσκολος]], [[ἰδιογνώμων]], Διον. Ἁλ. 2. 12., 5. 71. | |lstext='''μονογνώμων''': -ον, [[δύστροπος]], [[δύσκολος]], [[ἰδιογνώμων]], Διον. Ἁλ. 2. 12., 5. 71. | ||
}} | |||
{{grml | |||
|mltxt=[[μονογνώμων]], -ον (Α)<br /><b>1.</b> αυτός που έχει μία μόνο [[γνώμη]], [[ισχυρογνώμων]]<br /><b>2.</b> (<b>κατ' επέκτ.</b>) [[δύστροπος]]<br /><b>3.</b> αυτός που έχει απόλυτη [[εξουσία]], [[απολυταρχικός]].<br />[<b><span style="color: brown;">ΕΤΥΜΟΛ.</span></b> <span style="color: red;"><</span> <i>μον</i>(<i>ο</i>)- <span style="color: red;">+</span> -[[γνώμων]] (<span style="color: red;"><</span> [[γνώμων]]), <b>[[πρβλ]].</b> <i>ισχυρο</i>-[[γνώμων]]. | |||
}} | }} | ||
Revision as of 07:39, 29 September 2017
English (LSJ)
ον, gen. ονος,
A self-willed, wayward, Ptol.Tetr.158 (Comp., 168), Vett.Val.12.4. II invested with supreme authority, D.H.2.12,5.71.
German (Pape)
[Seite 202] ον, der seinem eigenen Urtheile folgt, selbstständig, eigenmächtig, D. Hal. 5, 71.
Greek (Liddell-Scott)
μονογνώμων: -ον, δύστροπος, δύσκολος, ἰδιογνώμων, Διον. Ἁλ. 2. 12., 5. 71.
Greek Monolingual
μονογνώμων, -ον (Α)
1. αυτός που έχει μία μόνο γνώμη, ισχυρογνώμων
2. (κατ' επέκτ.) δύστροπος
3. αυτός που έχει απόλυτη εξουσία, απολυταρχικός.
[ΕΤΥΜΟΛ. < μον(ο)- + -γνώμων (< γνώμων), πρβλ. ισχυρο-γνώμων.
