ὀψιτέλεστος: Difference between revisions
From LSJ
Ὑπερηφανία μέγιστον ἀνθρώποις κακόν → Malorum maximum hominibus superbia → Das größte Übel ist für Menschen Übermut
(Autenrieth) |
(30) |
||
| Line 21: | Line 21: | ||
{{Autenrieth | {{Autenrieth | ||
|auten=[[late]]-[[fulfilled]], Il. 2.325†. | |auten=[[late]]-[[fulfilled]], Il. 2.325†. | ||
}} | |||
{{grml | |||
|mltxt=[[ὀψιτέλεστος]], -ον (Α)<br />αυτός που γίνεται [[μετά]] από πολύ χρόνο, καθυστερημένα.<br />[<b><span style="color: brown;">ΕΤΥΜΟΛ.</span></b> <span style="color: red;"><</span> <i>ὀψι</i>- (<b>βλ. λ.</b> <i>οψέ</i>) <span style="color: red;">+</span> <i>τελῶ</i>]. | |||
}} | }} | ||
Revision as of 12:12, 29 September 2017
English (LSJ)
ον,
A late of fulfilment, τέρας ὄψιμον ὀ. Il.2.325, cf. Tryph.48, Nonn.D.25.362, al.
German (Pape)
[Seite 433] spät vollendet, erst spät in Erfüllung gehend, τέρας, Il. 2, 325, wie ὄψιμος.
Greek (Liddell-Scott)
ὀψῐτέλεστος: -ον, ὁ ὀψὲ τελεσθησόμενος, τέρας ὀψιτέλεστον, ὡς τό: τέρας ὄψιμον, Ἰλ. Β. 325· οὕτω, Τρυφιόδ. (γρ. Τριφ-) 48, πρβλ. τὸ ἑπόμ.
French (Bailly abrégé)
ος, ον :
qui s’accomplit longtemps après.
Étymologie: ὀψέ, adj. verb. de τελέω.
English (Autenrieth)
Greek Monolingual
ὀψιτέλεστος, -ον (Α)
αυτός που γίνεται μετά από πολύ χρόνο, καθυστερημένα.
[ΕΤΥΜΟΛ. < ὀψι- (βλ. λ. οψέ) + τελῶ].
