συγγνωμονικός: Difference between revisions
Γυνὴ τὸ σύνολόν ἐστι δαπανηρὸν φύσει → Natura fecit sumptuosas feminas → Es ist die Frau durchaus kostspielig von Natur
(39) |
(39) |
||
| Line 18: | Line 18: | ||
{{bailly | {{bailly | ||
|btext=ή, όν :<br /><b>1</b> indulgent;<br /><b>2</b> pardonnable.<br />'''Étymologie:''' [[συγγνώμων]]. | |btext=ή, όν :<br /><b>1</b> indulgent;<br /><b>2</b> pardonnable.<br />'''Étymologie:''' [[συγγνώμων]]. | ||
}} | |||
{{grml | |||
|mltxt=-ή, -όν, Α [[συγγνώμων]], -<i>ονος</i>]<br /><b>1.</b> αυτός που [[είναι]] [[πρόθυμος]] στο να συγχωρεί, που του αρέσει να συγχωρεί («οὐ γὰρ τιμωρητικὸς ὁ πρᾱος ἀλλὰ [[συγγνωμονικός]]», <b>Αριστοτ.</b>)<br /><b>2.</b> <b>(ρητ.)</b> αυτός που ανήκει ή αναφέρεται σε [[ομολογία]] ή σε [[αναίρεση]]<br /><b>3.</b> (<b>για πράγμ.</b>) [[άξιος]] συγγνώμης. <br /><b>επίρρ.</b><i>..</i><br /><i>συγγνωμονικῶς</i> Α<br />με [[διάθεση]] για [[συγγνώμη]]. | |||
}} | }} | ||
{{grml | {{grml | ||
|mltxt=-ή, -όν, Α [[συγγνώμων]], -<i>ονος</i>]<br /><b>1.</b> αυτός που [[είναι]] [[πρόθυμος]] στο να συγχωρεί, που του αρέσει να συγχωρεί («οὐ γὰρ τιμωρητικὸς ὁ πρᾱος ἀλλὰ [[συγγνωμονικός]]», <b>Αριστοτ.</b>)<br /><b>2.</b> <b>(ρητ.)</b> αυτός που ανήκει ή αναφέρεται σε [[ομολογία]] ή σε [[αναίρεση]]<br /><b>3.</b> (<b>για πράγμ.</b>) [[άξιος]] συγγνώμης. <br /><b>επίρρ.</b><i>..</i><br /><i>συγγνωμονικῶς</i> Α<br />με [[διάθεση]] για [[συγγνώμη]]. | |mltxt=-ή, -όν, Α [[συγγνώμων]], -<i>ονος</i>]<br /><b>1.</b> αυτός που [[είναι]] [[πρόθυμος]] στο να συγχωρεί, που του αρέσει να συγχωρεί («οὐ γὰρ τιμωρητικὸς ὁ πρᾱος ἀλλὰ [[συγγνωμονικός]]», <b>Αριστοτ.</b>)<br /><b>2.</b> <b>(ρητ.)</b> αυτός που ανήκει ή αναφέρεται σε [[ομολογία]] ή σε [[αναίρεση]]<br /><b>3.</b> (<b>για πράγμ.</b>) [[άξιος]] συγγνώμης. <br /><b>επίρρ.</b><i>..</i><br /><i>συγγνωμονικῶς</i> Α<br />με [[διάθεση]] για [[συγγνώμη]]. | ||
}} | }} | ||
Revision as of 12:35, 29 September 2017
English (LSJ)
ή, όν,
A inclined to make allowance, indulgent, Arist.Rh.1384b3, EN1143a21. Adv. -κῶς Hierocl. in CA12p.447M. II of things, pardonable, Arist.EN 1136a5; οὐ θαυμαστόν, ἀλλὰ σ. ib.1150b8. 2 pertaining to συγγνώμη 2, Hermog.Stat.5. Adv. -κῶς ib.3.
German (Pape)
[Seite 962] ή, όν, zum Verzeihen geneigt, bereit, Arist. rhet. 2, 6; – pass., dem man verzeihen kann, verzeihlich, Arist. eth eudem. 4, 6.
Greek (Liddell-Scott)
συγγνωμονικός: -ή, -όν, πρόθυμος εἰς τὸ παρέχειν συγγνώμην, ἀγαπῶν νὰ συγχωρῇ, Ἀριστ. Ρητ. 2. 6, 19, Ἠθικ. Νικ. 6. 11, 1. - Ἐπίρρ. -κῶς, Γρηγ. Νύσσ. τ. 2, σ. 165D. ΙΙ. ἐπὶ πράγμ., ἄξιος συγγνώμης, Ἀριστ. Ἠθικ. Νικ. 5. 8, 12· οὐ θαυμαστόν, ἀλλὰ σ. αὐτόθι 7. 8, 6.
French (Bailly abrégé)
ή, όν :
1 indulgent;
2 pardonnable.
Étymologie: συγγνώμων.
Greek Monolingual
-ή, -όν, Α συγγνώμων, -ονος]
1. αυτός που είναι πρόθυμος στο να συγχωρεί, που του αρέσει να συγχωρεί («οὐ γὰρ τιμωρητικὸς ὁ πρᾱος ἀλλὰ συγγνωμονικός», Αριστοτ.)
2. (ρητ.) αυτός που ανήκει ή αναφέρεται σε ομολογία ή σε αναίρεση
3. (για πράγμ.) άξιος συγγνώμης.
επίρρ...
συγγνωμονικῶς Α
με διάθεση για συγγνώμη.
Greek Monolingual
-ή, -όν, Α συγγνώμων, -ονος]
1. αυτός που είναι πρόθυμος στο να συγχωρεί, που του αρέσει να συγχωρεί («οὐ γὰρ τιμωρητικὸς ὁ πρᾱος ἀλλὰ συγγνωμονικός», Αριστοτ.)
2. (ρητ.) αυτός που ανήκει ή αναφέρεται σε ομολογία ή σε αναίρεση
3. (για πράγμ.) άξιος συγγνώμης.
επίρρ...
συγγνωμονικῶς Α
με διάθεση για συγγνώμη.
