φυλέτης: Difference between revisions
(Bailly1_5) |
(45) |
||
| Line 18: | Line 18: | ||
{{bailly | {{bailly | ||
|btext=ου (ὁ) :<br />membre d’une tribu.<br />'''Étymologie:''' [[φυλή]]. | |btext=ου (ὁ) :<br />membre d’une tribu.<br />'''Étymologie:''' [[φυλή]]. | ||
}} | |||
{{grml | |||
|mltxt=ὁ, θηλ. [[φυλέτις]] -ιδος, 1. αυτός που ανήκει στην [[ίδια]] [[φυλή]] με κάποιον [[άλλο]] («κωμῆταί τε καὶ φυλέται», <b>Πλάτ.</b>)<br /><b>2.</b> <b>ως επίθ.</b> αυτός που ανήκει ή αναφέρεται σε κάποια [[φυλή]] (α. «[[φυλέτης]] [[χορός]]» — ο [[χορός]] της φυλής, ο [[τοπικός]]<br />β. «[[φυλέτις]] [[ἐκκλησία]]», <b>Αππ.</b>).<br />[<b><span style="color: brown;">ΕΤΥΜΟΛ.</span></b> <span style="color: red;"><</span> [[φῦλον]] / [[φυλή]] <span style="color: red;">+</span> κατάλ. -<i>έ</i>-<i>της</i> (<b>πρβλ.</b> <i>γαμ</i>-[[έτης]]: [[γάμος]], <i>οἰκ</i>-[[έτης]]: [[οἶκος]]), <b>βλ.</b> και -<i>της</i>]. | |||
}} | }} | ||
Revision as of 12:48, 29 September 2017
English (LSJ)
ου, ὁ, (φυλή)
A one of the same tribe, fellow-tribesman, Antipho 6.13, And.1.150, Pl.Lg.955d, IG22.1165.26, 1749.71, SIG1023.49 (Cos, iii/ii B. C.); ὦ φυλέτα Ar.Ach.568 (lyr.): as Adj., φ. χορός the chorus of one's tribe, IG22.3114.
German (Pape)
[Seite 1314] ὁ, von derselben Zunft, Zunftgenosse, tribulis; Ar. τῆς ἐμῆς γυναικὸς ὄντε ξυγγενέε καὶ φυλέτα Av. 368, Schol. erkl. συμπατριώτα; Plat. Legg. XII, 955 d; Dem. u. A.
Greek (Liddell-Scott)
φῡλέτης: -ου, ὁ, (φυλὴ) ὁ ἐκ τῆς αὐτῆς φυλῆς, συμφυλέτης, Λατ. tribulis, Ἀντιφῶν 142, 46, Ἀνδοκ. 19. 31, Πλάτ. Νόμ. 955D· ὦ φυλέτα Ἀριστοφ. Ἀχ. 568· ― ὡς ἐπίθ., φ. χορός, ὁ χορὸς τῆς φυλῆς, Ἑλλ. Ἐπιγραμμ. 927.
French (Bailly abrégé)
ου (ὁ) :
membre d’une tribu.
Étymologie: φυλή.
Greek Monolingual
ὁ, θηλ. φυλέτις -ιδος, 1. αυτός που ανήκει στην ίδια φυλή με κάποιον άλλο («κωμῆταί τε καὶ φυλέται», Πλάτ.)
2. ως επίθ. αυτός που ανήκει ή αναφέρεται σε κάποια φυλή (α. «φυλέτης χορός» — ο χορός της φυλής, ο τοπικός
β. «φυλέτις ἐκκλησία», Αππ.).
[ΕΤΥΜΟΛ. < φῦλον / φυλή + κατάλ. -έ-της (πρβλ. γαμ-έτης: γάμος, οἰκ-έτης: οἶκος), βλ. και -της].
