φιλήδονος: Difference between revisions
Οὐ γὰρ ἀργίας ὤνιον ἡ ὑγίεια καὶ ἀπραξίας, ἅ γε δὴ μέγιστα κακῶν ταῖς νόσοις πρόσεστι, καὶ οὐδὲν διαφέρει τοῦ τὰ ὄμματα τῷ μὴ διαβλέπειν καὶ τὴν φωνὴν τῷ μὴ φθέγγεσθαι φυλάττοντος ὁ τὴν ὑγίειαν ἀχρηστίᾳ καὶ ἡσυχίᾳ σῴζειν οἰόμενος → For health is not to be purchased by idleness and inactivity, which are the greatest evils attendant on sickness, and the man who thinks to conserve his health by uselessness and ease does not differ from him who guards his eyes by not seeing, and his voice by not speaking
(T22) |
(45) |
||
| Line 24: | Line 24: | ||
{{Thayer | {{Thayer | ||
|txtha=φιλήδον ([[φίλος]] and [[ἡδονή]]), [[loving]] [[pleasure]]: [[Polybius]] 40,6, 10; [[Plutarch]], Lucian, others.) | |txtha=φιλήδον ([[φίλος]] and [[ἡδονή]]), [[loving]] [[pleasure]]: [[Polybius]] 40,6, 10; [[Plutarch]], Lucian, others.) | ||
}} | |||
{{grml | |||
|mltxt=-η, -ο / [[φιλήδονος]], -ον, ΝΜΑ<br />αυτός που αγαπά τις ηδονές, [[ιδίως]] τις σαρκικές, [[έκδοτος]] στις ηδονές, [[ηδυπαθής]] («καὶ τὸν βίον ὡς τὰ πολλὰ ἀσώτους καὶ φιληδόνους ἀποβαίνοντας», <b>Πλούτ.</b>)<br /><b>αρχ.</b><br /><b>1.</b> αυτός που προκαλεί [[ηδονή]], [[ευφραντικός]]<br /><b>2.</b> <b>το ουδ. ως ουσ.</b> <i>τὸ φιλήδονον</i><br />η [[φιληδονία]]. <br /><b>επίρρ.</b><i>..</i><br />[[φιληδόνως]] Α<br />με [[φιληδονία]].<br />[<b><span style="color: brown;">ΕΤΥΜΟΛ.</span></b> <span style="color: red;"><</span> <i>φιλ</i>(<i>ο</i>)- <span style="color: red;">+</span> -<i>ήδονος</i> (<span style="color: red;"><</span> [[ἡδονή]]), <b>πρβλ.</b> <i>εὐ</i>-<i>ήδονος</i>]. | |||
}} | }} | ||
Revision as of 13:00, 29 September 2017
English (LSJ)
ον, (ἡδονή)
A fond of pleasure, Plb.39.1.10, 2 Ep.Ti.3.4, Epict.Gnom.46, Plu.Galb.1, al., Luc.Herm.16, Max.Tyr.4.2, etc.: τὸ φ., = φιληδονία, Plu.2.1094a. 2 wont to bring delight, Βάκχοιο νᾶμα AP10.118.
German (Pape)
[Seite 1277] das Vergnügen liebend, dem Vergnügen ergeben; Pol. 40, 6,11; Luc. Hermot. 36; νᾶμα Βάκχου Ep. ad. 80 (X, 118); – τὸ φιλήδονον, = φιληδονία, Plut. non posse 11.
Greek (Liddell-Scott)
φῐλήδονος: -ον, (ἡδονὴ) ὁ φιλῶν τὰς ἡδονάς, Πολύβ. 40. 6, 11, Πλούτ. Λουκ., κλπ.· ― τὸ φιλ. = τῷ φιληδονία, Πλούτ. 2. 1094Α. ― Ἐπίρρ. -όνως, Κλήμ. Ἀλεξ. 525. 2) ὁ προξενῶν ἡδονήν, εὐφραίνων, ἐπὶ τοῦ οἴνου, Ἀνθ. Π. 10. 118.
French (Bailly abrégé)
ος, ον :
qui aime ou recherche le plaisir, voluptueux ; τὸ φιλήδονον c. φιληδονία.
Étymologie: φίλος, ἡδονή.
English (Strong)
from φίλος and ἡδονή; fond of pleasure, i.e. voluptuous: lover of pleasure.
English (Thayer)
φιλήδον (φίλος and ἡδονή), loving pleasure: Polybius 40,6, 10; Plutarch, Lucian, others.)
Greek Monolingual
-η, -ο / φιλήδονος, -ον, ΝΜΑ
αυτός που αγαπά τις ηδονές, ιδίως τις σαρκικές, έκδοτος στις ηδονές, ηδυπαθής («καὶ τὸν βίον ὡς τὰ πολλὰ ἀσώτους καὶ φιληδόνους ἀποβαίνοντας», Πλούτ.)
αρχ.
1. αυτός που προκαλεί ηδονή, ευφραντικός
2. το ουδ. ως ουσ. τὸ φιλήδονον
η φιληδονία.
επίρρ...
φιληδόνως Α
με φιληδονία.
[ΕΤΥΜΟΛ. < φιλ(ο)- + -ήδονος (< ἡδονή), πρβλ. εὐ-ήδονος].
