κενεαυχής: Difference between revisions
ᾗ μήτε χλαῖνα μήτε σισύρα συμφέρει → content neither with cloak nor rug, be never satisfied, can't get no satisfaction, be hard to please
(20) |
(5) |
||
| Line 24: | Line 24: | ||
{{grml | {{grml | ||
|mltxt=[[κενεαυχής]] και [[κεναυχής]], -ές (Α)<br />αυτός που καυχάται για κενά πράγματα, [[ματαιόδοξος]], [[κενόδοξος]], [[αλαζόνας]].<br />[<b><span style="color: brown;">ΕΤΥΜΟΛ.</span></b> <span style="color: red;"><</span> <i>κενε</i>(<i>ο</i>)- (<b>[[πρβλ]].</b> <i>κεν</i>[[ο]]-) <span style="color: red;">+</span> -<i>αυχής</i> (<span style="color: red;"><</span> <i>αὐχῶ</i> «[[καυχιέμαι]]»), <b>[[πρβλ]].</b> <i>μεγαλ</i>-<i>αυχής</i>, <i>πολυ</i>-<i>αυχής</i>]. | |mltxt=[[κενεαυχής]] και [[κεναυχής]], -ές (Α)<br />αυτός που καυχάται για κενά πράγματα, [[ματαιόδοξος]], [[κενόδοξος]], [[αλαζόνας]].<br />[<b><span style="color: brown;">ΕΤΥΜΟΛ.</span></b> <span style="color: red;"><</span> <i>κενε</i>(<i>ο</i>)- (<b>[[πρβλ]].</b> <i>κεν</i>[[ο]]-) <span style="color: red;">+</span> -<i>αυχής</i> (<span style="color: red;"><</span> <i>αὐχῶ</i> «[[καυχιέμαι]]»), <b>[[πρβλ]].</b> <i>μεγαλ</i>-<i>αυχής</i>, <i>πολυ</i>-<i>αυχής</i>]. | ||
}} | |||
{{lsm | |||
|lsmtext='''κενεαυχής:''' -ές ([[αὐχή]]), [[κενόδοξος]], [[μάταιος]], σε Ομήρ. Ιλ. | |||
}} | }} | ||
Revision as of 20:56, 30 December 2018
English (LSJ)
ές, (αὔχη)
A vain-glorious, κενεαυχέες ἠγοράασθε Il.8.230; κενεαυχέα πλοῦτον AP7.117 (Zenod.), cf. POxy.1015.19 (v.l.):— later κεναυχής, ές, Plu.2.103e; τὸ κ. κάλλος AP12.145.
German (Pape)
[Seite 1416] ές, leer, d. i. mit eiteln Dingen prahlend, Il. 8, 230 u. sp. D., wie Zenodot. bei D. L. 7, 30. Vgl. κεναυχής.
Greek (Liddell-Scott)
κενεαυχής: -ές, (αὐχή), ὁ ἐπὶ κενοῖς καυχώμενος, κενόδοξος, μάταιος, κενεαυχέες ἠγοράασθε Ἰλ. Θ. 230· κενεαυχέα πλοῦτον Ζηνόδ. παρὰ Διογ. Λ. 7. 30· κενεαυχέα φωνὴν ῥήξαντο Νόνν. Δ. 1. 426·- βραδύτερον, κεναυχής, ές, Ἀνθ. ΙΙ. 12. 145, Πλούτ. 2. 103Ε.
French (Bailly abrégé)
ής, ές :
ion. c. κεναυχής.
English (Autenrieth)
ές (αὐχέω): emptily or idly boasting, Il. 8.230†.
Greek Monolingual
κενεαυχής και κεναυχής, -ές (Α)
αυτός που καυχάται για κενά πράγματα, ματαιόδοξος, κενόδοξος, αλαζόνας.
[ΕΤΥΜΟΛ. < κενε(ο)- (πρβλ. κενο-) + -αυχής (< αὐχῶ «καυχιέμαι»), πρβλ. μεγαλ-αυχής, πολυ-αυχής].
