ἐπίκλαυτος: Difference between revisions
From LSJ
Ποιητὴς, ὁπόταν ἐν τῷ τρίποδι τῆς Μούσης καθίζηται, τότε οὐκ ἔμφρων ἐστίν → Whenever a poet is seated on the Muses' tripod, he is not in his senses
(13) |
(4) |
||
| Line 21: | Line 21: | ||
{{grml | {{grml | ||
|mltxt=[[ἐπίκλαυτος]], -ον (Α)<br />[[θρηνητικός]], κλαψιάρικος, [[ελεγειακός]] («κελαδεῑ δ’ ἐπίκλαυτον [[ἀηδόνιον]] νόμον», <b>Αριστοφ.</b>). | |mltxt=[[ἐπίκλαυτος]], -ον (Α)<br />[[θρηνητικός]], κλαψιάρικος, [[ελεγειακός]] («κελαδεῑ δ’ ἐπίκλαυτον [[ἀηδόνιον]] νόμον», <b>Αριστοφ.</b>). | ||
}} | |||
{{lsm | |||
|lsmtext='''ἐπίκλαυτος:''' -ον, [[θρηνητικός]], [[ένδακρυς]], [[γοερός]], σε Αριστοφ. | |||
}} | }} | ||
Revision as of 23:00, 30 December 2018
English (LSJ)
ον,
A tearful, νόμος Ar.Ra.684 (lyr.).
German (Pape)
[Seite 949] weinerlich, kläglich, ἀηδόνιος νόμος Ar. Ran. 682.
Greek (Liddell-Scott)
ἐπίκλαυτος: -ον, «γοερός, θρηνητικὸς» (Σουΐδ.)˙ κελαδεῖ δ’ ἐπίκλαυτον ἀηδόνιον νόμον Ἀριστοφ. Βάτρ. 684.
French (Bailly abrégé)
ος, ον :
lamentable.
Étymologie: ἐπικλάω².
Greek Monolingual
ἐπίκλαυτος, -ον (Α)
θρηνητικός, κλαψιάρικος, ελεγειακός («κελαδεῑ δ’ ἐπίκλαυτον ἀηδόνιον νόμον», Αριστοφ.).
Greek Monotonic
ἐπίκλαυτος: -ον, θρηνητικός, ένδακρυς, γοερός, σε Αριστοφ.
